Formel 1-sesongen 1987

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi
FIA Formel 1-sesongen 1987
Forrige: 1986 Neste: 1988

Formel 1-sesongen 1987 var den 38. sesongen av FIAs Formel 1-verdensmesterskap. Sesongen startet 12. april 1987 og ble avsluttet 15. november etter seksten løp. Verdensmesterskapet for førere ble vunnet av brasilianeren Nelson Piquet, som tok sin tredje mesterskapstittel. Han kjørte for teamet Williams-Honda, som også vant konstruktørmesterskapet.

Oppsummering av sesongen[rediger | rediger kilde]

Løpskalender og resultatsammendrag[rediger | rediger kilde]

Runde Løp Dato Bane Vinner Konstruktør Dekk Pole position Raskeste runde Rapport
1 Brasils flagg Brasils Grand Prix 12. april Jacarepaguá Frankrikes flagg Alain Prost Storbritannias flagg McLaren-TAG G Storbritannias flagg Nigel Mansell Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
2 San Marinos flagg San Marinos Grand Prix 3. mai Imola Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Williams-Honda G Brasils flagg Ayrton Senna Italias flagg Teo Fabi Rapport
3 Belgias flagg Belgias Grand Prix 17. mai Spa-Francorchamps Frankrikes flagg Alain Prost Storbritannias flagg McLaren-TAG G Storbritannias flagg Nigel Mansell Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
4 Monacos flagg Monacos Grand Prix 31. mai Monaco Brasils flagg Ayrton Senna Storbritannias flagg Lotus-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Brasils flagg Ayrton Senna Rapport
5 USAs flagg Detroits Grand Prix 21. juni Detroit Brasils flagg Ayrton Senna Storbritannias flagg Lotus-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Brasils flagg Ayrton Senna Rapport
6 Frankrikes flagg Frankrikes Grand Prix 5. juli Paul Ricard Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Williams-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
7 Storbritannias flagg Storbritannias Grand Prix 12. juli Silverstone Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Williams-Honda G Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg Nigel Mansell Rapport
8 Vest-Tysklands flagg Tysklands Grand Prix 26. juli Hockenheimring Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg Williams-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Nigel Mansell Rapport
9 Ungarns flagg Ungarns Grand Prix 9. august Hungaroring Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg Williams-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
10 Østerrikes flagg Østerrikes Grand Prix 16. august Österreichring Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Williams-Honda G Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg Nigel Mansell Rapport
11 Italias flagg Italias Grand Prix 6. september Monza Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg Williams-Honda G Brasils flagg Nelson Piquet Brasils flagg Ayrton Senna Rapport
12 Portugals flagg Portugals Grand Prix 20. september Estoril Frankrikes flagg Alain Prost Storbritannias flagg McLaren-TAG G Østerrikes flagg Gerhard Berger Østerrikes flagg Gerhard Berger Rapport
13 Spanias flagg Spanias Grand Prix 27. september Jerez Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Williams-Honda G Brasils flagg Nelson Piquet Østerrikes flagg Gerhard Berger Rapport
14 Mexicos flagg Mexicos Grand Prix 18. oktober Hermanos Rodríguez Storbritannias flagg Nigel Mansell Storbritannias flagg Williams-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
15 Japans flagg Japans Grand Prix 1. november Suzuka Østerrikes flagg Gerhard Berger Italias flagg Ferrari G Østerrikes flagg Gerhard Berger Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
16 Australias flagg Australias Grand Prix 15. november Adelaide Østerrikes flagg Gerhard Berger Italias flagg Ferrari G Østerrikes flagg Gerhard Berger Østerrikes flagg Gerhard Berger Rapport

Konstruktører og førere[rediger | rediger kilde]

Følgende konstruktører og førere konkurrerte i Formel 1-verdensmesterskapet i 1987.

Team Konstruktør Chassis Motor Dekk Bil Førere Runder Testførere
Storbritannias flagg Marlboro McLaren International McLaren-TAG MP4/3 TAG TTE PO1 1,5 V6t G 1 Frankrikes flagg Alain Prost Alle
2 Sveriges flagg Stefan Johansson Alle
Storbritannias flagg Data General Team Tyrrell Tyrrell-Ford DG016 Ford Cosworth DFZ 3,5 V8 G 3 Storbritannias flagg Jonathan Palmer Alle
4 Frankrikes flagg Philippe Streiff Alle
Storbritannias flagg Canon Williams Honda Team Williams-Honda FW11B Honda RA167E 1,5 V6t G 5 Storbritannias flagg Nigel Mansell 1-15 Frankrikes flagg Jean-Louis Schlesser
Italias flagg Riccardo Patrese 16
6 Brasils flagg Nelson Piquet Alle
Storbritannias flagg Motor Racing Developments Brabham-BMW BT56 BMW M12/13 1,5 L4t G 7 Italias flagg Riccardo Patrese 1-15
Italias flagg Stefano Modena 16
8 Italias flagg Andrea de Cesaris Alle
Vest-Tysklands flagg West Zakspeed Racing Zakspeed 861
871
Zakspeed 1500/4 1,5 L4t G 9 Storbritannias flagg Martin Brundle Alle Ungarns flagg Csaba Kesjár[1]
10 Vest-Tysklands flagg Christian Danner Alle
Storbritannias flagg Camel Team Lotus Honda Lotus-Honda 99T Honda RA166E 1,5 V6t G 11 Japans flagg Satoru Nakajima Alle
12 Brasils flagg Ayrton Senna Alle
Frankrikes flagg Team El Charro AGS AGS-Ford JH22 Ford Cosworth DFZ 3,5 V8 G 14 Frankrikes flagg Pascal Fabre 1-14
Brasils flagg Roberto Moreno 15-16
Storbritannias flagg Leyton House March Racing Team March-Ford 87P
871
Ford Cosworth DFZ 3,5 V8 G 16 Italias flagg Ivan Capelli Alle Danmarks flagg Kris Nissen
Storbritannias flagg USF&G Arrows Megatron Arrows-Megatron A10 Megatron M12/13 1,5 L4t G 17 Storbritannias flagg Derek Warwick Alle
18 USAs flagg Eddie Cheever Alle
Storbritannias flagg Benetton Formula Ltd Benetton-Ford B187 Ford Cosworth GBA 1,5 V6t G 19 Italias flagg Teo Fabi Alle Storbritannias flagg Johnny Dumfries[1]
Italias flagg Emanuele Pirro
20 Belgias flagg Thierry Boutsen Alle
Italias flagg Osella Squadra Corse Osella-Alfa Romeo FA1I Alfa Romeo 890T 1,5 V8t G 21 Italias flagg Alex Caffi Alle
22 Italias flagg Gabriele Tarquini 2
Sveits’ flagg  Franco Forini 11-13
Italias flagg Minardi Team SpA Minardi-Motori Moderni M187 Motori Moderni Tipo 615-90 1,5 V6t G 23 Spanias flagg Adrián Campos Alle Italias flagg Franco Scapini
24 Italias flagg Alessandro Nannini Alle
Frankrikes flagg Ligier Loto Ligier-Megatron JS29
JS29B
JS29C
Megatron M12/13 1,5 L4t G 25 Frankrikes flagg René Arnoux 2-16
26 Italias flagg Piercarlo Ghinzani 2-16
Italias flagg Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari F1/87 Ferrari 033D 1,5 V6t G 27 Italias flagg Michele Alboreto Alle
28 Østerrikes flagg Gerhard Berger Alle
Frankrikes flagg Larrousse Calmels Lola-Ford LC87 Ford Cosworth DFZ 3,5 V8 G 29 Frankrikes flagg Yannick Dalmas 14-16
30 Frankrikes flagg Philippe Alliot 2-16
Storbritannias flagg Middlebridge Racing Benetton-BMW B186 BMW M12/13 1,5 L4t G 31 Italias flagg Emanuele Pirro Ingen1
Italias flagg Enzo Coloni Racing Car System Coloni-Ford FC187 Ford Cosworth DFZ 3,5 V8 G 32 Italias flagg Nicola Larini 11, 13
  • Note 1: - Pirros bil var påmeldt til løpet på Monza, men ble nektet å starte ettersom teamet ikke oppfylte kravene i Concordeavtalen.

Sluttresultater 1987[rediger | rediger kilde]

Førermesterskapet[rediger | rediger kilde]

Poeng ble gitt til de første seks plassene i hvert løp med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng. Kun de elleve beste løpene ble regnet med i sammendraget i verdensmesterskapet. I tabellen er tallene uten parentes poengene som ble regnet med i mesterskapet, mens tall i parentes er alle poengene.

Nr Fører BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
1 Brasils flagg Nelson Piquet 2 DNS Ret 2 2 2 2 1 1 2 1 3 4 2 152 Ret 73 (76)
2 Storbritannias flagg Nigel Mansell 6 1 Ret Ret 5 1 1 Ret 142 1 3 Ret 1 1 DNS 61
3 Brasils flagg Ayrton Senna Ret 2 Ret 1 1 4 3 3 2 5 2 7 5 Ret 2 DSQ 57
4 Frankrikes flagg Alain Prost 1 Ret 1 92 3 3 Ret 72 3 6 15 1 2 Ret 7 Ret 46
5 Østerrikes flagg Gerhard Berger 4 Ret Ret 4 4 Ret Ret Ret Ret Ret 4 2 Ret Ret 1 1 36
6 Sveriges flagg Stefan Johansson 3 4 2 Ret 7 8 Ret 2 Ret 7 6 5 3 Ret 3 Ret 30
7 Italias flagg Michele Alboreto 82 3 Ret 3 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 152 Ret 4 2 17
8 Belgias flagg Thierry Boutsen 5 Ret Ret Ret Ret Ret 7 Ret 4 4 5 14 162 Ret 5 3 16
9 Italias flagg Teo Fabi Ret Ret Ret 8 Ret 5 6 Ret Ret 3 7 42 Ret 5 Ret Ret 12
10 USAs flagg Eddie Cheever Ret Ret 4 Ret 6 Ret Ret Ret 8 Ret Ret 6 82 4 92 Ret 8
11 Storbritannias flagg Jonathan Palmer 10 Ret Ret 5 11 7 8 5 7 14 14 10 Ret 7 8 4 7
12 Japans flagg Satoru Nakajima 7 62 5 10 Ret NC 4 Ret Ret 13 11 8 9 Ret 6 Ret 7
13 Italias flagg Riccardo Patrese Ret 9 Ret Ret 9 Ret Ret Ret 5 Ret Ret Ret 13 3 11 92 6
14 Italias flagg Andrea de Cesaris Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 82 4
15 Frankrikes flagg Philippe Streiff 11 8 9 Ret Ret 6 Ret 4 9 Ret 12 12 7 8 12 Ret 4
16 Storbritannias flagg Derek Warwick Ret 112 Ret Ret Ret Ret 5 Ret 6 Ret Ret 13 10 Ret 10 Ret 3
17 Frankrikes flagg Philippe Alliot 10 8 Ret Ret Ret Ret 6 Ret 12 Ret Ret 6 6 Ret Ret 3
18 Storbritannias flagg Martin Brundle Ret 5 Ret 7 Ret Ret NC NC Ret DSQ Ret Ret 11 Ret Ret Ret 2
19 Italias flagg Ivan Capelli DNS Ret Ret 6 Ret Ret Ret Ret 10 11 13 9 12 Ret Ret Ret 1
20 Frankrikes flagg René Arnoux DNS 6 11 10 Ret Ret Ret Ret 10 10 Ret Ret Ret Ret Ret 1
21 Brasils flagg Roberto Moreno Ret 6 1
Frankrikes flagg Yannick Dalmas 9 14 53 0
Vest-Tysklands flagg Christian Danner 9 7 Ret EX 8 Ret Ret Ret Ret 9 9 Ret Ret Ret Ret 7 0
Italias flagg Piercarlo Ghinzani Ret 7 12 Ret Ret EX Ret 12 8 8 Ret Ret Ret 13 Ret 0
Frankrikes flagg Pascal Fabre 12 13 10 13 12 9 9 Ret 13 NC DNQ DNQ Ret DNQ 0
Italias flagg Alessandro Nannini Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 11 Ret 16 112 Ret Ret Ret Ret 0
Italias flagg Alex Caffi Ret 122 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret DNQ Ret Ret DNQ 0
Spanias flagg Adrián Campos DSQ Ret Ret DNS Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 14 Ret Ret Ret 0
Sveits’ flagg  Franco Forini Ret Ret DNQ 0
Italias flagg Stefano Modena Ret 0
Italias flagg Gabriele Tarquini Ret 0
Italias flagg Nicola Larini DNQ Ret 0
Nr Fører BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
Farge Resultat
Gull Vinner
Sølv 2. plass
Bronse 3. plass
Grønn Fullførte løp med poeng
Blå Fullførte løp uten poeng
Lilla Fullførte ikke (Ret)
Rød Kvalifiserte seg ikke (DNQ)
Svart Diskvalifisert (DSQ)
Hvit Startet ikke (DNS)
Blank Skadet eller syk (INJ)
Ekskludert (EX)
Møtte ikke opp (DNA)

Noter til tabellene:

  • Note 2: - Føreren brøt løpet, men ble klassifisert ettersom han hadde fullført over 90% av løpsdistansen.
  • Note 3: - Dalmas kunne ikke ta poeng ettersom Larrousse Calmels-teamet bare hadde meldt på en bil (Philippe Alliot) til mesterskapet.

Jim Clark-trofeet (for førere av biler med sugemotor)[rediger | rediger kilde]

Nr Fører BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
1 Storbritannias flagg Jonathan Palmer 1 Ret DNS 1 1 2 1 2 1 3 3 2 Ret 2 1 1 95
2 Frankrikes flagg Philippe Streiff 2 1 2 Ret Ret 1 Ret 1 2 Ret 1 3 2 3 2 Ret 74
3 Frankrikes flagg Philippe Alliot 2 1 Ret Ret Ret Ret 3 Ret 2 Ret Ret 1 1 Ret Ret 43
4 Italias flagg Ivan Capelli DNS Ret Ret 2 Ret Ret Ret Ret 3 1 2 1 3 Ret Ret Ret 38
5 Frankrikes flagg Pascal Fabre 3 3 3 3 2 3 2 Ret 4 NC DNQ DNQ Ret DNQ 35
6 Brasils flagg Roberto Moreno Ret 3 4
Frankrikes flagg Yannick Dalmas 43 33 23 0
Italias flagg Nicola Larini DNQ Ret 0
Nr Fører BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
  • Note 3: - Dalmas kunne ikke ta poeng ettersom Larrousse Calmels-teamet bare hadde meldt på en bil (Philippe Alliot) til mesterskapet.

Konstruktørmesterskapet[rediger | rediger kilde]

Som for førermesterskapet ble det i konstruktørmesterskapet gitt poeng til de første seks plassene i hvert løp med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng. I konstruktørmesterskapet ble imidlertid alle poengene regnet med i sammendraget.

Nr Konstruktør Bil
nr.
BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
1 Storbritannias flagg Williams-Honda 5 6 1 Ret Ret 5 1 1 Ret 14 1 3 Ret 1 1 DNS 9 137
6 2 DNS Ret 2 2 2 2 1 1 2 1 3 4 2 15 Ret
2 Storbritannias flagg McLaren-TAG 1 1 Ret 1 9 3 3 Ret 7 3 6 14 1 2 Ret 7 Ret 76
2 3 4 2 Ret 7 8 Ret 2 Ret 7 6 5 3 Ret 3 Ret
3 Storbritannias flagg Lotus-Honda 11 7 6 5 10 Ret NC 4 Ret Ret 13 11 8 9 Ret 6 Ret 64
12 Ret 2 Ret 1 1 4 3 3 2 5 2 7 5 Ret 2 DSQ
4 Italias flagg Ferrari 27 8 3 Ret 3 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 15 Ret 4 2 53
28 4 Ret Ret 4 4 Ret Ret Ret Ret Ret 4 2 Ret Ret 1 1
5 Storbritannias flagg Benetton-Ford 19 Ret Ret Ret 8 Ret 5 6 Ret Ret 3 7 4 Ret 5 Ret Ret 28
20 5 Ret Ret Ret Ret Ret 7 Ret 4 4 5 14 16 Ret 5 3
6 Storbritannias flagg Tyrrell-Ford 3 10 Ret Ret 5 11 7 8 5 7 14 14 10 Ret 7 8 4 11
4 11 8 9 Ret Ret 6 Ret 4 9 Ret 12 12 7 8 12 Ret
7 Storbritannias flagg Arrows-Megatron 17 Ret 8 Ret Ret Ret Ret 5 Ret 6 Ret Ret 13 10 Ret 10 Ret 11
18 Ret Ret 4 11 6 Ret Ret Ret 8 Ret Ret 6 8 4 9 Ret
8 Storbritannias flagg Brabham-BMW 7 Ret 9 Ret Ret 9 Ret Ret Ret 5 Ret Ret Ret 13 3 11 Ret 10
8 Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 8
9 Storbritannias flagg Lola-Ford 29 9 14 53 3
30 10 8 Ret Ret Ret Ret 6 Ret 12 Ret Ret 6 6 Ret Ret
10 Vest-Tysklands flagg Zakspeed 9 Ret 5 Ret 7 Ret Ret NC NC Ret DSQ Ret Ret 11 Ret Ret Ret 2
10 9 7 Ret EX 8 Ret Ret Ret Ret 9 9 DNS Ret Ret Ret 7
11 Frankrikes flagg Ligier-Megatron 25 DNS 6 11 10 Ret Ret Ret Ret 10 10 Ret Ret Ret Ret 9 1
26 Ret 7 12 Ret Ret EX Ret 12 8 8 Ret Ret Ret 13 9
12 Frankrikes flagg AGS-Ford 14 12 13 10 13 12 9 9 Ret 13 NC DNQ DNQ Ret DNQ Ret 6 1
13 Storbritannias flagg March-Ford 16 DNS Ret Ret 6 Ret Ret Ret Ret 10 11 13 9 12 Ret Ret Ret 1
Italias flagg Minardi-Motori Moderni 23 DSQ Ret Ret DNS Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 14 Ret Ret Ret 0
24 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 11 Ret 16 11 Ret Ret Ret Ret
Italias flagg Osella-Alfa Romeo 21 Ret 12 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret DNQ Ret Ret DNQ 0
22 Ret Ret Ret DNQ
Italias flagg Coloni-Ford 32 DNQ Ret 0
Nr Konstruktør Bil
nr.
BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
  • Note 3: - Dalmas kunne ikke ta poeng ettersom Larrousse Calmels-teamet bare hadde meldt på en bil (Philippe Alliot) til mesterskapet.

Colin Chapman-trofeet (for konstruktører av biler med sugemotor)[rediger | rediger kilde]

Nr Konstruktør Bil
nr.
BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
1 Storbritannias flagg Tyrrell-Ford 3 1 Ret Ret 1 1 2 1 2 1 3 3 2 Ret 2 1 1 169
4 2 1 2 Ret Ret 1 Ret 1 2 Ret 1 3 2 3 2 Ret
2 Storbritannias flagg Lola-Ford 29 43 33 23 43
30 2 1 Ret Ret Ret Ret 3 Ret 2 Ret Ret 1 1 Ret Ret
3 Frankrikes flagg AGS-Ford 14 3 3 3 3 2 3 2 Ret 4 NC DNQ DNQ Ret DNQ Ret 3 41
4 Storbritannias flagg March-Ford 16 DNS Ret Ret 2 Ret Ret Ret Ret 3 1 2 1 3 Ret Ret Ret 38
Italias flagg Coloni-Ford 32 DNQ Ret 0
Nr Konstruktør Bil
nr.
BRA
Brasils flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
HUN
Ungarns flagg
AUT
Østerrikes flagg
ITA
Italias flagg
POR
Portugals flagg
ESP
Spanias flagg
MEX
Mexicos flagg
JPN
Japans flagg
AUS
Australias flagg
Poeng
  • Note 3: - Dalmas kunne ikke ta poeng ettersom Larrousse Calmels-teamet bare hadde meldt på en bil (Philippe Alliot) til mesterskapet.

Referanser[rediger | rediger kilde]

  1. ^ a b «Formula 1 - Test driver 1987». driverdb.com. Besøkt 22. august 2011. 

Eksterne lenker[rediger | rediger kilde]