Formel 1-sesongen 1950

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi
1950 FIA Formel 1 Verdensmesterskap
Forrige: Ingen Neste: 1951

Formel 1-sesongen 1950 var den første sesongen i FIAs Formel 1-verdensmesterskap. Det startet 13. mai 1950Silverstone, og ble avsluttet 3. septemberMonza. Mesterskapet bestod av syv løp. Seks av løpene ble kjørt i Europa, og ett i USA. Dette var Indianapolis 500, som ble kjørt etter AAA-regler. Mesterskapet ble vunnet av italieneren Nino Farina i Alfa Romeo.

En rekke andre Formel 1-løp, som ikke talte med i mesterskapet, ble også kjørt.

Oppsummering av sesongen[rediger | rediger kilde]

Sesongen ble dominert av Alfa Romeo med deres kompressorladede 158, en godt utviklet førkrigsdesign som vant alle seks løpene i Europa. Førermesterskapet sto derfor mellom Alfa Romeo-førerne Giuseppe Farina og Juan Manuel Fangio. Ved sesongslutt sto begge med tre seiere hver, men Farina hadde i tillegg en fjerdeplass fra løpet i Belgia og ble dermed historiens første Formel 1-verdensmester.

I de seks løpene i Europa deltok alt 14 team (4 fabrikkteam og 10 uavhengige), foruten en rekke privat påmeldte biler. Chassis, motor og bilnumre varierte fra løp til løp. I Indianapolis 500 deltok bare amerikanske team, konstruktører og førere. Den eneste amerikanske føreren i de europeiske løpene var Harry Schell.

Formel 1-reglene i debutsesongen spesifiserte motorer på 1,5 liter med kompressorlading eller 4,5 liter uten kompressorlading. Det var ingen begrensninger på antall sylindre og heller ikke på bilens vekt.

Løpskalender og resultatsammendrag[rediger | rediger kilde]

Runde Løp Bane Dato Vinner Konstruktør Dekk Pole position Raskeste runde Rapport
1 Storbritannias flagg Storbritannias Grand Prix Silverstone 13. mai Italias flagg Nino Farina Italias flagg Alfa Romeo P Italias flagg Nino Farina Italias flagg Nino Farina Rapport
2 Monacos flagg Monacos Grand Prix Monaco 21. mai Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Alfa Romeo P Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Rapport
3 USAs flagg Indianapolis 500 Indianapolis 30. mai USAs flagg Johnnie Parsons USAs flagg Kurtis Kraft-Offenhauser F USAs flagg Walt Faulkner USAs flagg Johnnie Parsons Rapport
4 Sveits’ flagg  Sveits Grand Prix Bremgarten 4. juni Italias flagg Nino Farina Italias flagg Alfa Romeo P Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Nino Farina Rapport
5 Belgias flagg Belgias Grand Prix Spa-Francorchamps 18. juni Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Alfa Romeo P Italias flagg Nino Farina Italias flagg Nino Farina Rapport
6 Frankrikes flagg Frankrikes Grand Prix Reims-Gueux 2. juli Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Alfa Romeo P Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Rapport
7 Italias flagg Italias Grand Prix Monza 3. september Italias flagg Nino Farina Italias flagg Alfa Romeo P Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Rapport

Konstruktører og førere[rediger | rediger kilde]

Følgende konstruktører og førere konkurrerte i Formel 1-verdensmesterskapet i 1950. Lista omfatter ikke de som bare deltok i Indianapolis 500.

Team Konstruktør Chassis Motor Dekk Førere Runder
Italias flagg Alfa Romeo SpA Alfa Romeo Alfa Romeo 158/50 Alfa Romeo 159 LBC 1,5 L8 k P Argentinas flagg Juan Manuel Fangio 1–2, 4–7
Italias flagg Giuseppe Farina 1–2, 4–7
Italias flagg Luigi Fagioli 1–2, 4–7
Storbritannias flagg Reg Parnell 1
Italias flagg Consalvo Sanesi 7
Italias flagg Piero Taruffi 7
Italias flagg Scuderia Ambrosiana Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 L4 k D Storbritannias flagg David Murray 1, 7
Storbritannias flagg David Hampshire 1, 6
Storbritannias flagg Reg Parnell 6
Storbritannias flagg T.A.S.O. Mathieson ERA ERA E-Type ERA 1,5 L6 k D Storbritannias flagg Leslie Johnson 1
Storbritannias flagg Peter Walker ERA ERA E-Type ERA 1,5 L6 k D Storbritannias flagg Peter Walker 1
Storbritannias flagg Tony Rolt 1
Storbritannias flagg Joe Fry Maserati
ERA
Maserati 4CL
ERA C-Type
Maserati 4CLT 1,5 L4 k
ERA 1,5 L6 k
D Storbritannias flagg Joe Fry 1
Storbritannias flagg Brian Shawe-Taylor 1
Storbritannias flagg Cuth Harrison 1
Storbritannias flagg Bob Gerard ERA ERA B-Type
ERA A-Type
ERA 1,5 L6 k D Storbritannias flagg Bob Gerard 1–2
Frankrikes flagg Automobiles Talbot-Darracq Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Yves Giraud-Cabantous 1, 4–6
Frankrikes flagg Louis Rosier 1, 4–6
Frankrikes flagg Philippe Étancelin 1, 5
Frankrikes flagg Eugène Martin 1, 4
Frankrikes flagg Pierre Levegh 5–6
Frankrikes flagg Raymond Sommer 6
Belgias flagg Ecurie Belge Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Belgias flagg Johnny Claes 1–2, 4–7
Italias flagg Officine Alfieri Maserati Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 L4 k P Monacos flagg Louis Chiron 1–2, 4, 6–7
Italias flagg Franco Rol 2, 6–7
Sveits’ flagg  Enrico Platé Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 L4 k P Sveits’ flagg  Toulo de Graffenried 1–2, 4, 7
Thailands flagg B. Bira 1–2, 4, 7
Irlands flagg Joe Kelly Alta Alta GP Alta 1,5 L4 k D Irlands flagg Joe Kelly 1
Storbritannias flagg Geoffrey Crossley Alta Alta GP Alta 1,5 L4 k D Storbritannias flagg Geoffrey Crossley 1, 5
Argentinas flagg Scuderia Achille Varzi Maserati Maserati 4CLT/48
Maserati 4CL
Maserati 4CLT 1,5 L4 k P Argentinas flagg José Froilán González 2, 6
Argentinas flagg Alfredo Pián 2
Italias flagg Nello Pagani 4
Sveits’ flagg  Toni Branca 4
USAs flagg Horschell Racing Corporation Cooper Cooper T12 JAP 1,1 V2 D USAs flagg Harry Schell 2
Frankrikes flagg Equipe Gordini Simca-Gordini Simca-Gordini 15 Gordini 15C 1,5 L4 k E Frankrikes flagg Robert Manzon 2, 6–7
Frankrikes flagg Maurice Trintignant 2, 7
Frankrikes flagg Philippe Étancelin Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Philippe Étancelin 2, 4, 6–7
Frankrikes flagg Eugène Chaboud 6
Frankrikes flagg Ecurie Rosier Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Louis Rosier 2, 7
Frankrikes flagg Henri Louveau 7
Storbritannias flagg Cuth Harrison ERA ERA C-Type ERA 1,5 L6 k D Storbritannias flagg Cuth Harrison 2, 7
Storbritannias flagg Peter Whitehead Ferrari Ferrari 125 F1 Ferrari 125 1,5 V12 k D Storbritannias flagg Peter Whitehead 2, 6–7
Italias flagg Scuderia Ferrari Ferrari Ferrari 125 F1
Ferrari 275 F1
Ferrari 375
Ferrari 125 1,5 V12 k
Ferrari 275 3.3 V12
Ferrari 375 4,5 V12
P Italias flagg Luigi Villoresi 2, 4–5
Italias flagg Alberto Ascari 2, 4–5, 7
Frankrikes flagg Raymond Sommer 2, 4
Italias flagg Dorino Serafini 7
Italias flagg Scuderia Milano Maserati
Milano[1]
Maserati 4CLT/50
Milano 1[1]
Maserati 4CLT 1,5 L4 k
Milano 1,5 L4 k
Speluzzi 1,5 L4 k[1]
P Italias flagg Felice Bonetto 4, 6–7
Italias flagg Franco Comotti 7
USAs flagg Ecurie Bleue Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D USAs flagg Harry Schell 4
Frankrikes flagg Raymond Sommer Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Raymond Sommer 5, 7
Frankrikes flagg Ecurie Lutetia Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Eugène Chaboud 5
Sveits’ flagg  Antonio Branca Maserati Maserati 4CL Maserati 4CLT 1,5 L4 k P Sveits’ flagg  Toni Branca 5
Frankrikes flagg Charles Pozzi Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Charles Pozzi 6
Frankrikes flagg Louis Rosier 6
Italias flagg Clemente Biondetti Ferrari Ferrari 166S Jaguar XK 3,4 L6 ? Italias flagg Clemente Biondetti 7
Vest-Tysklands flagg Paul Pietsch Maserati Maserati 4CLT/48 Maserati 4CLT 1,5 L4 k P Vest-Tysklands flagg Paul Pietsch 7
Frankrikes flagg Guy Mairesse Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Guy Mairesse 7
Frankrikes flagg Pierre Levegh Talbot-Lago Talbot-Lago T26C Talbot 23CV 4,5 L6 D Frankrikes flagg Pierre Levegh 7

Sluttresultat førermesterskapet 1950[rediger | rediger kilde]

Poeng ble gitt til de første fem plassene med henholdsvis 8, 6, 4, 3 og 2 poeng. 1 poeng ble gitt for raskeste runde. Poeng for delt kjøring ble delt likt mellom førerne, uansett hvor mange runder hver av dem hadde kjørt. Kun de fire beste av de åtte løpene ble regnet med i sammendraget i verdensmesterskapet. I tabellen er tallene uten parentes poengene som ble regnet med i mesterskapet, mens tall i parentes er alle poengene.

Nr Fører GBR
Storbritannias flagg
MON
Monacos flagg
500
USAs flagg
SUI
Sveits’ flagg
BEL
Belgias flagg
FRA
Frankrikes flagg
ITA
Italias flagg
Poeng
1 Italias flagg Nino Farina 1* Ret 1* 4* 7 1 30
2 Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Ret 1* Ret 1 1* Ret* / Ret1 27
3 Italias flagg Luigi Fagioli 2 Ret 2 2 2 3 24 (28)
4 Frankrikes flagg Louis Rosier 5 Ret 3 3 6 1 4 13
5 Italias flagg Alberto Ascari 2 Ret 5 2 1 11
6 USAs flagg Johnnie Parsons 1* 9
7 USAs flagg Bill Holland 2 6
8 Thailands flagg Prince Bira Ret 5 4 Ret 5
9 Storbritannias flagg Peter Whitehead 3 7 4
10 Monacos flagg Louis Chiron Ret 3 9 Ret Ret 4
11 Storbritannias flagg Reg Parnell 3 Ret 4
12 USAs flagg Mauri Rose 3 4
13 Italias flagg Dorino Serafini 2 1 3
14 Frankrikes flagg Yves Giraud Cabantous 4 Ret Ret 8 3
15 Frankrikes flagg Raymond Sommer 4 Ret Ret Ret Ret 3
16 Frankrikes flagg Robert Manzon Ret 4 Ret 3
17 USAs flagg Cecil Green 4 3
18 Frankrikes flagg Philippe Etancelin 8 Ret Ret Ret 5 1 5 3
19 Italias flagg Felice Bonetto 5 Ret Ret 2
20 Frankrikes flagg Eugene Chaboud Ret 5 1 1
21 USAs flagg Joie Chitwood 5 1 1
22 USAs flagg Tony Bettenhausen 5 1 1
23 Sveits’ flagg  Toulo de Graffenried Ret Ret 6 6 0
24 Storbritannias flagg Bob Gerard 6 6 0
25 Italias flagg Luigi Villoresi Ret Ret 6 0
26 USAs flagg Lee Wallard 6 0
27 Frankrikes flagg Charles Pozzi 6 1 0
28 Belgias flagg Johnny Claes 11 7 10 8 Ret Ret 0
29 Storbritannias flagg Cuth Harrison 7 Ret Ret 0
30 Frankrikes flagg Pierre Levegh 7 Ret Ret 0
31 USAs flagg Walt Faulkner 7 0
32 Italias flagg Nello Pagani 7 0
33 USAs flagg Harry Schell Ret 8 0
34 USAs flagg George Connor 8 0
35 Storbritannias flagg Geoff Crossley NC 9 0
36 Storbritannias flagg David Hampshire 9 Ret 0
37 USAs flagg Paul Russo 9 0
38 Sveits’ flagg  Toni Branca 11 10 0
39 USAs flagg Pat Flaherty 10 0
40 Storbritannias flagg Brian Shawe Taylor 10 1 0
41 Storbritannias flagg Joe Fry 10 1 0
42 USAs flagg Myron Fohr 11 0
43 USAs flagg Duane Carter 12 0
44 USAs flagg Mack Hellings 13 0
45 USAs flagg Jack McGrath 14 0
46 USAs flagg Troy Ruttman 15 0
47 USAs flagg Gene Hartley 16 0
48 USAs flagg Jimmy Davies 17 0
49 USAs flagg Johnny McDowell 18 0
50 USAs flagg Walt Brown 19 0
51 USAs flagg Spider Webb 20 0
52 USAs flagg Jerry Hoyt 21 0
53 USAs flagg Walt Ader 22 0
54 USAs flagg Jackie Holmes 23 0
55 USAs flagg Jim Rathmann 24 0
Irlands flagg Joe Kelly NC 0
Italias flagg Franco Rol Ret Ret Ret 0
Frankrikes flagg Eugene Martin Ret Ret 0
Argentinas flagg José Froilán González Ret Ret 0
Storbritannias flagg David Murray Ret Ret 0
Frankrikes flagg Maurice Trintignant Ret Ret 0
Storbritannias flagg Leslie Johnson Ret 0
Storbritannias flagg Peter Walker Ret1 0
Storbritannias flagg Tony Rolt Ret1 0
USAs flagg Bill Schindler Ret 0
USAs flagg Fred Agabashian Ret 0
USAs flagg Jimmy Jackson Ret 0
USAs flagg Sam Hanks Ret 0
USAs flagg Dick Rathmann Ret 0
USAs flagg Duke Dinsmore Ret 0
USAs flagg Bayliss Levrett Ret1 0
USAs flagg Bill Cantrell Ret1 0
Frankrikes flagg Guy Mairesse Ret 0
Tysklands flagg Paul Pietsch Ret 0
Italias flagg Clemente Biondetti Ret 0
Frankrikes flagg Henri Louveau Ret 0
Italias flagg Franco Comotti Ret 0
Italias flagg Consalvo Sanesi Ret 0
Italias flagg Piero Taruffi Ret1 0
Nr Fører GBR
Storbritannias flagg
MON
Monacos flagg
500
USAs flagg
SUI
Sveits’ flagg
BEL
Belgias flagg
FRA
Frankrikes flagg
ITA
Italias flagg
Poeng
Farge Resultat
Gull Vinner
Sølv 2. plass
Bronse 3. plass
Grønn Fullførte løp med poeng
Blå Fullførte løp uten poeng
Lilla Fullførte ikke (Ret)
Rød Kvalifiserte seg ikke (DNQ)
Svart Diskvalifisert (DSQ)
Hvit Startet ikke (DNS)
Blank Skadet eller syk (INJ)
Ekskludert (EX)
Møtte ikke opp (DNA)

Noter til tabellen:

  • Note 1: - Plasseringer delt mellom førere som delte bil.
  • * Raskeste runde (1 poeng)

Resultater fra løp utenom verdensmesterskapet[rediger | rediger kilde]

Øvrige Formel 1-løp i 1950, som ikke inngikk i verdensmesterskapet.

Løp Bane Dato Vinner Konstruktør Rapport
Frankrikes flagg XI Paus Grand Prix Pau 10. april Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Maserati Rapport
Storbritannias flagg II Richmond Trophy Goodwood 10. april Storbritannias flagg Reg Parnell Italias flagg Maserati Rapport
Italias flagg V San Remo Grand Prix Sanremo 16. april Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Alfa Romeo Rapport
Frankrikes flagg IV Paris Grand Prix Montlhéry 30. april Frankrikes flagg Georges Grignard Frankrikes flagg Talbot-Lago Rapport
Mans flagg XII British Empire Trophy Douglas 15. juni Storbritannias flagg Bob Gerard Storbritannias flagg ERA Rapport
Italias flagg IV Bari Grand Prix Bari 9. juli Italias flagg Giuseppe Farina Italias flagg Alfa Romeo Rapport
Jerseys flagg IV Jersey Road Race Jersey 13. juli Storbritannias flagg Peter Whitehead Italias flagg Ferrari Rapport
Frankrikes flagg XII Albigeois Grand Prix Albi 16. juli Frankrikes flagg Louis Rosier Frankrikes flagg Talbot-Lago Rapport
Nederlands flagg III Nederlands Grand Prix Zandvoort 23. juli Frankrikes flagg Louis Rosier Frankrikes flagg Talbot-Lago Rapport
Sveits’ flagg  III Grand Prix des Nations Genève 30. juli Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Alfa Romeo Rapport
Storbritannias flagg I Nottingham Trophy Gamston 7. august Storbritannias flagg David Hampshire Italias flagg Maserati Rapport
Storbritannias flagg IV Ulster Trophy Dundrod 12. august Storbritannias flagg Peter Whitehead Italias flagg Ferrari Rapport
Italias flagg XIX Coppa Acerbo Pescara 15. august Argentinas flagg Juan Manuel Fangio Italias flagg Alfa Romeo Rapport
Storbritannias flagg I Sheffield Telegraph Trophy Gamston 19. august Storbritannias flagg Cuth Harrison Storbritannias flagg ERA Rapport
Storbritannias flagg II BRDC International Trophy Silverstone 26. august Italias flagg Giuseppe Farina Italias flagg Alfa Romeo Rapport
Storbritannias flagg III Goodwood Trophy Goodwood 30. september Storbritannias flagg Reg Parnell Storbritannias flagg BRM Rapport
Spanias flagg X Penya Rhin Grand Prix Pedralbes 29. oktober Italias flagg Alberto Ascari Italias flagg Ferrari Rapport

Referanser[rediger | rediger kilde]

  1. ^ a b c «Data Search Results». ChicaneF1.com. Arkivert fra originalen 5. november 2015. Besøkt 17. august 2011. 

Eksterne lenker[rediger | rediger kilde]