Formel 1-sesongen 1982

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi
FIA Formel 1-sesongen 1982
Forrige: 1981 Neste: 1983

Formel 1-sesongen 1982 var den 33. sesongen av FIAs Formel 1-verdensmesterskap. Sesongen startet 23. januar 1982 og ble avsluttet 25. september etter seksten løp. Verdensmesterskapet for førere ble vunnet av Williams-føreren Keke Rosberg, som ble den første verdensmesteren fra Finland. Konstruktørmesterskapet ble vunnet av Ferrari.

Oppsummering av sesongen[rediger | rediger kilde]

Løpskalender og resultatsammendrag[rediger | rediger kilde]

Runde Løp Dato Bane Vinner Konstruktør Dekk Pole position Raskeste runde Rapport
1 Sør-Afrikas flagg Sør-Afrikas Grand Prix 23. januar Kyalami Frankrikes flagg Alain Prost Renault M Frankrikes flagg René Arnoux Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
2 Brasils flagg Brasils Grand Prix 21. mars Jacarepaguá Frankrikes flagg Alain Prost Renault M Frankrikes flagg Alain Prost Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
3 USAs flagg USAs Grand Prix Vest 4. april Long Beach Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-Ford M Italias flagg Andrea de Cesaris Østerrikes flagg Niki Lauda Rapport
4 San Marinos flagg San Marinos Grand Prix 25. april Imola Frankrikes flagg Didier Pironi Ferrari G Frankrikes flagg René Arnoux Frankrikes flagg Didier Pironi Rapport
5 Belgias flagg Belgias Grand Prix 9. mai Zolder Storbritannias flagg John Watson McLaren-Ford M Frankrikes flagg Alain Prost Storbritannias flagg John Watson Rapport
6 Monacos flagg Monacos Grand Prix 23. mai Monaco Italias flagg Riccardo Patrese Brabham-Ford G Frankrikes flagg René Arnoux Italias flagg Riccardo Patrese Rapport
7 USAs flagg Detroits Grand Prix 6. juni Detroit Storbritannias flagg John Watson McLaren-Ford M Frankrikes flagg Alain Prost Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
8 Canadas flagg Canadas Grand Prix 13. juni Circuit Gilles Villeneuve Brasils flagg Nelson Piquet Brabham-BMW G Frankrikes flagg Didier Pironi Frankrikes flagg Didier Pironi Rapport
9 Nederlands flagg Nederlands Grand Prix 3. juli Zandvoort Frankrikes flagg Didier Pironi Ferrari G Frankrikes flagg René Arnoux Storbritannias flagg Derek Warwick Rapport
10 Storbritannias flagg Storbritannias Grand Prix 18. juli Brands Hatch Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-Ford M Finlands flagg Keke Rosberg Storbritannias flagg Brian Henton Rapport
11 Frankrikes flagg Frankrikes Grand Prix 25. juli Paul Ricard Frankrikes flagg René Arnoux Renault M Frankrikes flagg René Arnoux Italias flagg Riccardo Patrese Rapport
12 Tysklands flagg Tysklands Grand Prix 8. august Hockenheimring Frankrikes flagg Patrick Tambay Ferrari G Frankrikes flagg Didier Pironi Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
13 Østerrikes flagg Østerrikes Grand Prix 15. august Österreichring Italias flagg Elio de Angelis Lotus-Ford G Brasils flagg Nelson Piquet Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
14 Sveits’ flagg  Sveits Grand Prix 29. august Dijon Finlands flagg Keke Rosberg Williams-Ford G Frankrikes flagg Alain Prost Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
15 Italias flagg Italias Grand Prix 12. september Monza Frankrikes flagg René Arnoux Renault M USAs flagg Mario Andretti Frankrikes flagg René Arnoux Rapport
16 USAs flagg Caesars Palace Grand Prix 25. september Caesars Palace Italias flagg Michele Alboreto Tyrrell-Ford G Frankrikes flagg Alain Prost Italias flagg Michele Alboreto Rapport

Konstruktører og førere[rediger | rediger kilde]

Følgende konstruktører og førere konkurrerte i Formel 1-verdensmesterskapet i 1982.

Team Konstruktør Chassis Motor Dekk Bil Førere Runder
Storbritannias flagg Parmalat Racing Team Brabham-BMW BT50 BMW M12/13 1,5 L4t G 1 Brasils flagg Nelson Piquet 1, 5-16
2 Italias flagg Riccardo Patrese 1, 5, 9-16
Brabham-Ford BT49C
BT49D
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 1 Brasils flagg Nelson Piquet 2-3
2 Italias flagg Riccardo Patrese 2-3, 6-8
Storbritannias flagg Team Tyrrell Tyrrell-Ford 011 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 G 3 Italias flagg Michele Alboreto Alle
4 Sveriges flagg Slim Borgudd 1-3
Storbritannias flagg Brian Henton 4-16
Storbritannias flagg TAG Williams Racing Team Williams-Ford FW07C
FW07D
FW08
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 G 5 Argentinas flagg Carlos Reutemann 1-2
USAs flagg Mario Andretti 3
Irlands flagg Derek Daly 5-16
6 Finlands flagg Keke Rosberg 1-3, 5-16
Storbritannias flagg Marlboro McLaren International McLaren-Ford MP4/1B Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M 7 Storbritannias flagg John Watson 1-3, 5-16
8 Østerrikes flagg Niki Lauda 1-3, 5-16
Vest-Tysklands flagg ATS Racing Team ATS-Ford D5 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 A


G

9 Vest-Tysklands flagg Manfred Winkelhock Alle
10 Chiles flagg Eliseo Salazar Alle
Storbritannias flagg John Player Team Lotus Lotus-Ford 87B
91
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 G 11 Italias flagg Elio de Angelis 1-3, 5-16
12 Storbritannias flagg Nigel Mansell 1-3, 5-8, 10, 12-16
Brasils flagg Roberto Moreno 9
Storbritannias flagg Geoff Lees 11
Storbritannias flagg Ensign Racing Ensign-Ford N180B
N181
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 A


P

14 Colombias flagg Roberto Guerrero 1-3, 5-16
Frankrikes flagg Equipe Renault Elf Renault RE30B Renault-Gordini EF1 1,5 V6t M 15 Frankrikes flagg Alain Prost Alle
16 Frankrikes flagg René Arnoux Alle
Storbritannias flagg Rothmans March Grand Prix Team
Storbritannias flagg LBT Team March
March-Ford 821 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 P


A

17 Vest-Tysklands flagg Jochen Mass 1-3, 5-11
Storbritannias flagg Rupert Keegan 12-16
18 Brasils flagg Raul Boesel 1-3, 5-16
19 Spanias flagg Emilio de Villota 5-9
Brasils flagg Fittipaldi Automotive Fittipaldi-Ford F8D
F9
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 P 20 Brasils flagg Chico Serra 1-3, 5-16
Italias flagg Marlboro Team Alfa Romeo Alfa Romeo 179D
182
182B
182T
Alfa Romeo 1260 3,0 V12
Alfa Romeo 890T 1,5 V8t
M 22 Italias flagg Andrea de Cesaris Alle
23 Italias flagg Bruno Giacomelli Alle
Frankrikes flagg Equipe Talbot Gitanes Ligier-Matra JS17B
JS19
Matra MS81 3,0 V12 M 25 USAs flagg Eddie Cheever 1-3, 5-16
26 Frankrikes flagg Jacques Laffite 1-3, 5-16
Italias flagg Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 126C2 Ferrari 021 1,5 V6t G 27 Canadas flagg Gilles Villeneuve 1-5
Frankrikes flagg Patrick Tambay 9-16
28 Frankrikes flagg Didier Pironi 1-12
USAs flagg Mario Andretti 15-16
Storbritannias flagg Arrows Racing Team Arrows-Ford A4
A5
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 P 29 Storbritannias flagg Brian Henton 1-3
Sveits’ flagg  Marc Surer 5-16
30 Italias flagg Mauro Baldi 1-3, 5-16
Italias flagg Osella Squadra Corse Osella-Ford FA1C
FA1D
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 P 31 Frankrikes flagg Jean-Pierre Jarier Alle
32 Italias flagg Riccardo Paletti 1-8
Storbritannias flagg Theodore Racing Team Theodore-Ford TY01
TY02
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 A


G

33 Irlands flagg Derek Daly 1-3
Nederlands flagg Jan Lammers 5-7, 9-11
Storbritannias flagg Geoff Lees 8
Irlands flagg Tommy Byrne 12-16
Storbritannias flagg Candy Toleman Motorsport
Storbritannias flagg Toleman Group Motorsport
Toleman-Hart TG181B
TG181C
TG183
Hart 415T 1,5 L4t P 35 Storbritannias flagg Derek Warwick 1-6, 9-16
36 Italias flagg Teo Fabi 1-6, 9-16

Sluttresultater 1982[rediger | rediger kilde]

Førermesterskapet[rediger | rediger kilde]

Poeng ble gitt til de første seks plassene i hvert løp med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng.

Nr Fører RSA
Sør-Afrikas flagg
BRA
Brasils flagg
USW
USAs flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
CAN
Canadas flagg
NED
Nederlands flagg
GBR
Storbritannias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GER
Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
SUI
Sveits’ flagg
ITA
Italias flagg
CPL
USAs flagg
Poeng
1 Finlands flagg Keke Rosberg 5 DSQ 2 2 Ret 4 Ret 3 Ret 5 3 2 1 8 5 44
2 Frankrikes flagg Didier Pironi 18 6 Ret 1 DNS 2 3 9 1 2 3 DNS 39
3 Storbritannias flagg John Watson 6 2 6 1 Ret 1 3 9 Ret Ret Ret 9 13 4 2 39
4 Frankrikes flagg Alain Prost 1 1 Ret Ret Ret 7 NC Ret Ret 6 2 Ret 8 2 Ret 4 34
5 Østerrikes flagg Niki Lauda 4 Ret 1 DSQ Ret Ret Ret 4 1 8 DNS 5 3 Ret Ret 30
6 Frankrikes flagg René Arnoux 3 Ret Ret Ret Ret Ret 10 Ret Ret Ret 1 2 Ret 16 1 Ret 28
7 Frankrikes flagg Patrick Tambay 8 3 4 1 4 DNS 2 DNS 25
8 Italias flagg Michele Alboreto 7 4 4 3 Ret 10 Ret Ret 7 Ret 6 4 Ret 7 5 1 25
9 Italias flagg Elio de Angelis 8 Ret 5 4 5 Ret 4 Ret 4 Ret Ret 1 6 Ret Ret 23
10 Italias flagg Riccardo Patrese Ret Ret 3 Ret 1 Ret 2 15 Ret Ret Ret Ret 5 Ret Ret 21
11 Brasils flagg Nelson Piquet Ret DSQ Ret 5 Ret DNQ 1 2 Ret Ret Ret Ret 4 Ret Ret 20
12 USAs flagg Eddie Cheever Ret Ret Ret 3 Ret 2 10 DNQ Ret 16 Ret Ret Ret 6 3 15
13 Irlands flagg Derek Daly 14 Ret Ret Ret 6 5 7 5 5 7 Ret Ret 9 Ret 6 8
14 Storbritannias flagg Nigel Mansell Ret 3 7 Ret 4 Ret Ret Ret 9 Ret 8 7 Ret 7
15 Argentinas flagg Carlos Reutemann 2 Ret 6
= Canadas flagg Gilles Villeneuve Ret Ret DSQ 2 DNS 6
17 Italias flagg Andrea de Cesaris 13 Ret Ret Ret Ret 3 Ret 6 Ret Ret Ret Ret Ret 10 10 9 5
= Frankrikes flagg Jacques Laffite Ret Ret Ret 9 Ret 6 Ret Ret Ret 14 Ret 3 Ret Ret Ret 5
19 USAs flagg Mario Andretti Ret 3 Ret 4
20 Frankrikes flagg Jean-Pierre Jarier Ret 9 Ret 4 Ret DNQ Ret Ret 14 Ret Ret Ret DNQ Ret Ret DNS 3
21 Sveits’ flagg  Marc Surer 7 9 8 5 10 Ret 13 6 Ret 15 Ret 7 3
22 Tysklands flagg Manfred Winkelhock 10 5 Ret DSQ Ret Ret Ret DNQ 12 DNQ 11 Ret Ret Ret DNQ NC 2
= Chiles flagg Eliseo Salazar 9 Ret Ret 5 Ret Ret Ret Ret 13 DNQ Ret Ret DNQ 14 9 DNQ 2
= Italias flagg Bruno Giacomelli 11 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 11 7 9 5 Ret 12 Ret 10 2
25 Italias flagg Mauro Baldi DNQ 10 DNQ Ret DNQ Ret 8 6 9 Ret Ret 6 DNQ 12 11 2
26 Brasils flagg Chico Serra 17 Ret DNQ 6 DNPQ 11 DNQ Ret Ret 11 7 DNQ 11 DNQ 1
Storbritannias flagg Brian Henton DNQ DNQ Ret Ret Ret 8 9 NC Ret 8 10 7 Ret 11 Ret 8 0
Tysklands flagg Jochen Mass 12 8 8 Ret DNQ 7 11 Ret 10 Ret 0
Sveriges flagg Slim Borgudd 16 7 10 0
Brasils flagg Raul Boesel 15 Ret 9 8 DNPQ Ret Ret Ret DNQ DNQ Ret DNQ Ret DNQ 13 0
Colombias flagg Roberto Guerrero DNQ DNQ Ret DNQ DNQ Ret Ret DNQ Ret DNQ 8 Ret Ret NC DNS 0
Storbritannias flagg Derek Warwick Ret DNQ DNPQ Ret Ret DNQ Ret Ret 15 10 Ret Ret Ret Ret 0
Storbritannias flagg Rupert Keegan DNQ Ret Ret DNQ 12 0
Storbritannias flagg Geoff Lees Ret 12 0
Italias flagg Teo Fabi DNQ DNQ DNQ NC Ret DNPQ DNQ Ret Ret DNQ Ret Ret Ret DNQ 0
Italias flagg Riccardo Paletti DNQ DNPQ DNQ Ret DNPQ DNPQ Ret Ret† 0
Irlands flagg Tommy Byrne DNQ Ret DNQ DNQ Ret 0
Nederlands flagg Jan Lammers DNQ DNQ DNQ Ret DNQ DNQ 0
Spanias flagg Emilio de Villota DNPQ DNPQ DNQ DNQ DNPQ 0
Brasils flagg Roberto Moreno DNQ 0
Nr Fører RSA
Sør-Afrikas flagg
BRA
Brasils flagg
USW
USAs flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
CAN
Canadas flagg
NED
Nederlands flagg
GBR
Storbritannias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GER
Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
SUI
Sveits’ flagg
ITA
Italias flagg
CPL
USAs flagg
Poeng
Farge Resultat
Gull Vinner
Sølv 2. plass
Bronse 3. plass
Grønn Fullførte løp med poeng
Blå Fullførte løp uten poeng
Lilla Fullførte ikke (Ret)
Rød Kvalifiserte seg ikke (DNQ)
Svart Diskvalifisert (DSQ)
Hvit Startet ikke (DNS)
Blank Skadet eller syk (INJ)
Ekskludert (EX)
Møtte ikke opp (DNA)

Konstruktørmesterskapet[rediger | rediger kilde]

Som for førermesterskapet ble det i konstruktørmesterskapet gitt poeng til de første seks plassene i hvert løp med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng.

Nr Konstruktør Bil
nr.
RSA
Sør-Afrikas flagg
BRA
Brasils flagg
USW
USAs flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
CAN
Canadas flagg
NED
Nederlands flagg
GBR
Storbritannias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GER
Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
SUI
Sveits’ flagg
ITA
Italias flagg
CPL
USAs flagg
Poeng
1 Italias flagg Ferrari 27 Ret Ret DSQ 2 DNS 8 3 4 1 4 DNS 2 DNS 74
28 18 6 Ret 1 DNS 2 3 9 1 2 3 DNS 3 Ret
2 Storbritannias flagg McLaren 7 6 2 6 1 Ret 1 3 9 Ret Ret Ret 9 13 4 2 69
8 4 Ret 1 DSQ Ret Ret Ret 4 1 8 DNS 5 3 Ret Ret
3 Frankrikes flagg Renault 15 1 1 Ret Ret Ret 7 NC Ret Ret 6 2 Ret 8 2 Ret 4 62
16 3 Ret Ret Ret Ret Ret 10 Ret Ret Ret 1 2 Ret 16 1 Ret
4 Storbritannias flagg Williams 5 2 Ret Ret Ret 6 5 7 5 5 7 Ret Ret 9 Ret 6 58
6 5 DSQ 2 2 Ret 4 Ret 3 Ret 5 3 2 1 8 5
5 Storbritannias flagg Brabham 1 Ret DSQ Ret 5 Ret DNQ 1 2 Ret Ret Ret Ret 4 Ret Ret 41
2 Ret Ret 3 Ret 1 Ret 2 15 Ret Ret Ret Ret 5 Ret Ret
6 Storbritannias flagg Lotus 11 8 Ret 5 4 5 Ret 4 Ret 4 Ret Ret 1 6 Ret Ret 30
12 Ret 3 7 Ret 4 Ret Ret DNQ Ret 12 9 Ret 8 7 Ret
7 Storbritannias flagg Tyrrell 3 7 4 4 3 Ret 10 Ret Ret 7 Ret 6 4 Ret 7 5 1 25
4 16 7 10 Ret Ret 8 9 NC Ret 8 10 7 Ret 11 Ret 8
8 Frankrikes flagg Talbot + Ligier 25 Ret Ret Ret 3 Ret 2 10 DNQ Ret 16 Ret Ret Ret 6 3 20
26 Ret Ret Ret 9 Ret 6 Ret Ret Ret 14 Ret 3 Ret Ret Ret
9 Italias flagg Alfa Romeo 22 13 Ret Ret Ret Ret 3 Ret 6 Ret Ret Ret Ret Ret 10 10 9 7
23 11 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 11 7 9 5 Ret 12 Ret 10
10 Storbritannias flagg Arrows 29 DNQ DNQ Ret 7 9 8 5 10 Ret 13 6 Ret 15 Ret 7 5
30 DNQ 10 DNQ Ret DNQ Ret 8 6 9 Ret Ret 6 DNQ 12 11
11 Vest-Tysklands flagg ATS 9 10 5 Ret DSQ Ret Ret Ret DNQ 12 DNQ 11 Ret Ret Ret DNQ NC 4
10 9 Ret Ret 5 Ret Ret Ret Ret 13 DNQ Ret Ret DNQ 14 9 DNQ
12 Italias flagg Osella 31 Ret 9 Ret 4 Ret DNQ Ret Ret 14 Ret Ret Ret DNQ Ret Ret DNS 3
32 DNQ DNPQ DNQ Ret DNPQ DNPQ Ret Ret
13 Brasils flagg Fittipaldi 20 17 Ret DNQ 6 DNPQ 11 DNQ Ret Ret 11 7 DNQ 11 DNQ 1
Storbritannias flagg March-Ford 17 12 8 8 Ret DNQ 7 11 Ret 10 Ret DNQ Ret Ret DNQ 12 0
18 15 Ret 9 8 DNPQ Ret Ret Ret DNQ DNQ Ret DNQ Ret DNQ 13
19 DNPQ DNPQ DNQ DNQ DNPQ
Storbritannias flagg Ensign-Ford 14 DNQ DNQ Ret DNQ DNQ Ret Ret DNQ Ret DNQ 8 Ret Ret NC DNS 0
Storbritannias flagg Toleman-Hart 35 Ret DNQ DNPQ Ret Ret DNQ Ret Ret 15 10 Ret Ret Ret Ret 0
36 DNQ DNQ DNQ NC Ret DNPQ DNQ Ret Ret DNQ Ret Ret Ret DNQ
Hongkongs flagg Theodore-Ford 33 14 Ret Ret DNQ DNQ DNQ Ret Ret DNQ DNQ DNQ Ret DNQ DNQ Ret 0
Nr Konstruktør Bil
nr.
RSA
Sør-Afrikas flagg
BRA
Brasils flagg
USW
USAs flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
DET
USAs flagg
CAN
Canadas flagg
NED
Nederlands flagg
GBR
Storbritannias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GER
Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
SUI
Sveits’ flagg
ITA
Italias flagg
CPL
USAs flagg
Poeng

Referanser[rediger | rediger kilde]


Eksterne lenker[rediger | rediger kilde]