Formel 1-sesongen 1981

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi
FIA Formel 1-sesongen 1981
Forrige: 1980 Neste: 1982

Formel 1-sesongen 1981 var den 32. sesongen av FIAs Formel 1-verdensmesterskap. Sesongen startet 15. mars 1981 og ble avsluttet 17. oktober etter femten løp. Verdensmesterskapet for førere ble vunnet av Nelson Piquet i Brabham, mens konstruktørmesterskapet ble vunnet av Williams.

Oppsummering av sesongen[rediger | rediger kilde]

Sesongen var opprinnelig ment å starte med Sør-Afrikas Grand Prix på Kyalami, men problemer som følge av den pågående FOCA-FISA-konflikten førte til at løpet ikke ble inkludert i mesterskapet. Løpet ble imidlertid arrangert, men alle deltakerne kjørte med Ford-Cosworth-motorer, og bilene hadde aerodynamiske innretninger som var forbudt i mesterskapssesongen 1981.

Årets siste løp var opprinnelig planlagt kjørt på Watkins Glen, men løpet ble droppet fra løpskalenderen i mai på grunn av banens finansielle vanskeligheter.

Løpskalender og resultatsammendrag[rediger | rediger kilde]

Runde Løp Dato Bane Vinner Konstruktør Dekk Pole position Raskeste runde Rapport
1 USAs flagg USAs Grand Prix Vest 15. mars Long Beach Australias flagg Alan Jones Williams-Ford M Italias flagg Riccardo Patrese Australias flagg Alan Jones Rapport
2 Brasils flagg Brasils Grand Prix 29. mars Jacarepaguá Argentinas flagg Carlos Reutemann Williams-Ford M Brasils flagg Nelson Piquet Sveits’ flagg  Marc Surer Rapport
3 Argentinas flagg Argentinas Grand Prix 12. april Buenos Aires Brasils flagg Nelson Piquet Brabham-Ford M Brasils flagg Nelson Piquet Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
4 San Marinos flagg San Marinos Grand Prix 3. mai Imola Brasils flagg Nelson Piquet Brabham-Ford M Canadas flagg Gilles Villeneuve Canadas flagg Gilles Villeneuve Rapport
5 Belgias flagg Belgias Grand Prix 17. mai Zolder Argentinas flagg Carlos Reutemann Williams-Ford M Argentinas flagg Carlos Reutemann Argentinas flagg Carlos Reutemann Rapport
6 Monacos flagg Monacos Grand Prix 31. mai Monaco Canadas flagg Gilles Villeneuve Ferrari M Brasils flagg Nelson Piquet Australias flagg Alan Jones Rapport
7 Spanias flagg Spanias Grand Prix 21. juni Jarama Canadas flagg Gilles Villeneuve Ferrari M Frankrikes flagg Jacques Laffite Australias flagg Alan Jones Rapport
8 Frankrikes flagg Frankrikes Grand Prix 5. juli Dijon-Prenois Frankrikes flagg Alain Prost Renault M Frankrikes flagg René Arnoux Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
9 Storbritannias flagg Storbritannias Grand Prix 18. juli Silverstone Storbritannias flagg John Watson McLaren-Ford M Frankrikes flagg René Arnoux Frankrikes flagg René Arnoux Rapport
10 Vest-Tysklands flagg Tysklands Grand Prix 2. august Hockenheimring Brasils flagg Nelson Piquet Brabham-Ford G Frankrikes flagg Alain Prost Australias flagg Alan Jones Rapport
11 Østerrikes flagg Østerrikes Grand Prix 16. august Österreichring Frankrikes flagg Jacques Laffite Ligier-Matra M Frankrikes flagg René Arnoux Frankrikes flagg Jacques Laffite Rapport
12 Nederlands flagg Nederlands Grand Prix 30. august Zandvoort Frankrikes flagg Alain Prost Renault M Frankrikes flagg Alain Prost Australias flagg Alan Jones Rapport
13 Italias flagg Italias Grand Prix 13. september Monza Frankrikes flagg Alain Prost Renault M Frankrikes flagg René Arnoux Argentinas flagg Carlos Reutemann Rapport
14 Canadas flagg Canadas Grand Prix 27. september Île Notre-Dame Frankrikes flagg Jacques Laffite Ligier-Matra M Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg John Watson Rapport
15 USAs flagg Caesars Palace Grand Prix 17. oktober Caesars Palace Australias flagg Alan Jones Williams-Ford G Argentinas flagg Carlos Reutemann Frankrikes flagg Didier Pironi Rapport

Konstruktører og førere[rediger | rediger kilde]

Følgende konstruktører og førere konkurrerte i Formel 1-verdensmesterskapet i 1981.

Team Konstruktør Chassis Motor Dekk Bil Førere Runder
Storbritannias flagg Albilad Williams Racing Team
Storbritannias flagg TAG Williams Racing Team
Williams-Ford FW07C
FW07D
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
G
1 Australias flagg Alan Jones Alle
2 Argentinas flagg Carlos Reutemann Alle
Storbritannias flagg Tyrrell Racing Team Tyrrell-Ford 010
011
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
A
3 USAs flagg Eddie Cheever Alle
4 USAs flagg Kevin Cogan 1
Argentinas flagg Ricardo Zunino 2-3
Italias flagg Michele Alboreto 4-15
Storbritannias flagg Parmalat Racing Team Brabham-Ford BT49C
BT50
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
G
5 Brasils flagg Nelson Piquet Alle
6 Mexicos flagg Hector Rebaque Alle
Storbritannias flagg Marlboro McLaren International McLaren-Ford M29F
MP4/1
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M 7 Storbritannias flagg John Watson Alle
8 Italias flagg Andrea de Cesaris Alle
Vest-Tysklands flagg ATS Racing Team ATS-Ford D4
D5
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
A
9 Nederlands flagg Jan Lammers 1-4
Sveriges flagg Slim Borgudd 5-15
10 Sveriges flagg Slim Borgudd 4
Storbritannias flagg Team Essex Lotus
Storbritannias flagg John Player Team Lotus
Lotus-Ford 81B
87
88
88B
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
G
11 Italias flagg Elio de Angelis 1-3, 5-15
12 Storbritannias flagg Nigel Mansell 1-3, 5-15
Storbritannias flagg Ensign Racing Ensign-Ford N180B Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
A
14 Sveits’ flagg  Marc Surer 1-6
Colombias flagg Ricardo Londoño 2
Chiles flagg Eliseo Salazar 7-15
Frankrikes flagg Equipe Renault Elf Renault RE20B
RE30
Renault-Gordini EF1 1,5 V6t M 15 Frankrikes flagg Alain Prost Alle
16 Frankrikes flagg René Arnoux Alle
Storbritannias flagg March Grand Prix Team March-Ford 811 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
A
17 Irlands flagg Derek Daly 1-3, 7-15
Chiles flagg Eliseo Salazar 4-6
18 Chiles flagg Eliseo Salazar 1-3
Irlands flagg Derek Daly 4-6
Brasils flagg Fittipaldi Automotive Fittipaldi-Ford F8C Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
A


P

20 Finlands flagg Keke Rosberg 1-10, 12-15
21 Brasils flagg Chico Serra 1-10, 12-15
Italias flagg Marlboro Team Alfa Romeo Alfa Romeo 179B
179C
179D
Alfa Romeo 1260 3,0 V12 M 22 USAs flagg Mario Andretti Alle
23 Italias flagg Bruno Giacomelli Alle
Frankrikes flagg Equipe Talbot Gitanes Ligier-Matra JS17 Matra MS81 3,0 V12 M 25 Frankrikes flagg Jean-Pierre Jarier 1-2
Frankrikes flagg Jean-Pierre Jabouille 3-7
Frankrikes flagg Patrick Tambay 8-15
26 Frankrikes flagg Jacques Laffite Alle
Italias flagg Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 126CK Ferrari 021 1,5 V6t M 27 Canadas flagg Gilles Villeneuve Alle
28 Frankrikes flagg Didier Pironi Alle
Storbritannias flagg Ragno Arrows Beta Racing Team Arrows-Ford A3 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
P
29 Italias flagg Riccardo Patrese Alle
30 Italias flagg Siegfried Stohr 1-13
Canadas flagg Jacques Villeneuve 14-15
Italias flagg Osella Squadra Corse Osella-Ford FA1B
FA1C
Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M 31 Argentinas flagg Miguel Ángel Guerra 1-4
Italias flagg Piercarlo Ghinzani 5
Italias flagg Beppe Gabbiani 6-15
32 Italias flagg Beppe Gabbiani 1-5
Italias flagg Piercarlo Ghinzani 6
Italias flagg Giorgio Francia 7
Argentinas flagg Miguel Ángel Guerra 8
Frankrikes flagg Jean-Pierre Jarier 9-15
Storbritannias flagg Theodore Racing Team Theodore-Ford TY01 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 M
A
33 Frankrikes flagg Patrick Tambay 1-7
Sveits’ flagg  Marc Surer 8-15
Storbritannias flagg Candy Toleman Motorsport Toleman-Hart TG181 Hart 415T 1,5 L4t P 35 Storbritannias flagg Brian Henton 4-15
36 Storbritannias flagg Derek Warwick 4-15

Sluttresultater 1981[rediger | rediger kilde]

Førermesterskapet[rediger | rediger kilde]

Poeng ble gitt til de første seks plassene med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng. Kun de fem beste resultatene av de syv første løpene og de fem beste resultatene fra de siste syv løpene ble regnet med i sammendraget i verdensmesterskapet. I tabellen er tallene uten parentes poengene som ble regnet med i mesterskapet, mens tall i parentes er alle poengene.

Nr Fører USW
USAs flagg
BRA
Brasils flagg
ARG
Argentinas flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
ESP
Spanias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
CAN
Canadas flagg
CPL
USAs flagg
Poeng
1 Brasils flagg Nelson Piquet 3 12 1 1 Ret Ret Ret 3 Ret 1 3 2 6 5 5 50
2 Argentinas flagg Carlos Reutemann 2 1 2 3 1 Ret 4 10 2 Ret 5 Ret 3 10 8 49
3 Australias flagg Alan Jones 1 2 4 12 Ret 2 7 17 Ret 11 4 3 2 Ret 1 46
4 Frankrikes flagg Jacques Laffite Ret 6 Ret Ret 2 3 2 Ret 3 3 1 Ret Ret 1 6 44
5 Frankrikes flagg Alain Prost Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret 1 Ret 2 Ret 1 1 Ret 2 43
6 Storbritannias flagg John Watson Ret 8 Ret 10 7 Ret 3 2 1 6 6 Ret Ret 2 7 27
7 Canadas flagg Gilles Villeneuve Ret Ret Ret 7 4 1 1 Ret Ret 10 Ret Ret Ret 3 DSQ 25
8 Italias flagg Elio de Angelis Ret 5 6 WD 5 Ret 5 6 DSQ 7 7 5 4 6 Ret 14
9 Frankrikes flagg René Arnoux 8 Ret 5 8 DNQ Ret 9 4 9 13 2 Ret Ret Ret Ret 11
10 Mexicos flagg Hector Rebaque Ret Ret Ret 4 Ret DNQ Ret 9 5 4 Ret 4 Ret Ret Ret 11
11 Italias flagg Riccardo Patrese Ret 3 7 2 Ret Ret Ret 14 10 Ret Ret Ret Ret Ret 11 10
12 USAs flagg Eddie Cheever 5 NC Ret Ret 6 5 NC 13 4 5 DNQ Ret Ret 12 Ret 10
13 Frankrikes flagg Didier Pironi Ret Ret Ret 5 8 4 15 5 Ret Ret 9 Ret 5 Ret 9 9
14 Storbritannias flagg Nigel Mansell Ret 11 Ret WD 3 Ret 6 7 DNQ Ret Ret Ret Ret Ret 4 8
15 Italias flagg Bruno Giacomelli Ret NC 10 Ret 9 Ret 10 15 Ret 15 Ret Ret 8 4 3 7
16 Sveits’ flagg  Marc Surer Ret 4 Ret 9 11 6 12 11 14 Ret 8 DNQ 9 Ret 4
17 USAs flagg Mario Andretti 4 Ret 8 Ret 10 Ret 8 8 Ret 9 Ret Ret Ret 7 Ret 3
18 Italias flagg Andrea de Cesaris Ret Ret 11 6 Ret Ret Ret 11 Ret Ret 8 DNS 7 Ret 12 1
19 Frankrikes flagg Patrick Tambay 6 10 Ret 11 DNQ 7 13 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 1
20 Sveriges flagg Slim Borgudd 13 DNQ DNPQ DNQ DNQ 6 Ret Ret 10 Ret Ret DNQ 1
21 Chiles flagg Eliseo Salazar DNQ DNQ DNQ Ret DNQ DNPQ 14 Ret DNQ NC Ret 6 Ret Ret NC 1
Frankrikes flagg Jean-Pierre Jarier Ret 7 8 8 10 Ret 9 Ret Ret 0
Italias flagg Siegfried Stohr DNQ Ret 9 DNQ Ret Ret Ret DNQ Ret 12 Ret 7 DNQ 0
Irlands flagg Derek Daly DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNPQ 16 Ret 7 Ret 11 Ret Ret 8 DNQ 0
Brasils flagg Chico Serra 7 Ret Ret DNQ Ret DNQ 11 DNS DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 0
Finlands flagg Keke Rosberg Ret 9 Ret Ret Ret DNQ 12 Ret Ret DNQ DNQ DNQ DNQ 10 0
Italias flagg Michele Alboreto Ret 12 Ret DNQ 16 Ret DNQ Ret 9 Ret 11 13 0
Storbritannias flagg Brian Henton DNQ DNQ DNPQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 10 DNQ DNQ 0
Nederlands flagg Jan Lammers Ret DNQ 12 DNQ 0
Argentinas flagg Ricardo Zunino 13 13 0
Italias flagg Piercarlo Ghinzani 13 DNQ 0
Frankrikes flagg Jean-Pierre Jabouille DNQ NC Ret DNQ Ret 0
Italias flagg Beppe Gabbiani Ret DNQ DNQ Ret Ret DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 0
Storbritannias flagg Derek Warwick DNQ DNQ DNPQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ Ret 0
Argentinas flagg Miguel Angel Guerra DNQ DNQ DNQ Ret 0
Canadas flagg Jacques Villeneuve DNQ DNQ 0
USAs flagg Kevin Cogan DNQ 0
Italias flagg Giorgio Francia DNQ 0
Colombias flagg Ricardo Londoño DNP 0
Nr Fører USW
USAs flagg
BRA
Brasils flagg
ARG
Argentinas flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
ESP
Spanias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
CAN
Canadas flagg
CPL
USAs flagg
Poeng
Farge Resultat
Gull Vinner
Sølv 2. plass
Bronse 3. plass
Grønn Fullførte løp med poeng
Blå Fullførte løp uten poeng
Lilla Fullførte ikke (Ret)
Rød Kvalifiserte seg ikke (DNQ)
Svart Diskvalifisert (DSQ)
Hvit Startet ikke (DNS)
Blank Skadet eller syk (INJ)
Ekskludert (EX)
Møtte ikke opp (DNA)

Konstruktørmesterskapet =[rediger | rediger kilde]

Som for førermesterskapet ble det i konstruktørmesterskapet gitt poeng til de første seks plassene med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng. For konstruktørmesterskapet ble alle løpene regnet med i sammendraget.

Nr Konstruktør Bil
nr.
USW
USAs flagg
BRA
Brasils flagg
ARG
Argentinas flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
ESP
Spanias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
CAN
Canadas flagg
CPL
USAs flagg
Poeng
1 Storbritannias flagg Williams-Ford 1 1 2 4 12 Ret 2 7 17 Ret 11 4 3 2 Ret 1 95
2 2 1 2 3 1 Ret 4 10 2 Ret 5 Ret 3 10 8
2 Storbritannias flagg Brabham-Ford 5 3 12 1 1 Ret Ret Ret 3 Ret 1 3 2 6 5 5 61
6 Ret Ret Ret 4 Ret DNQ Ret 9 5 4 Ret 4 Ret Ret Ret
3 Frankrikes flagg Renault 15 Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret 1 Ret 2 Ret 1 1 Ret 2 54
16 8 Ret 5 8 DNQ Ret 9 4 9 13 2 Ret Ret Ret Ret
4 Frankrikes flagg Ligier-Matra 25 Ret 7 DNQ NC Ret DNQ Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 44
26 Ret 6 Ret Ret 2 3 2 Ret 3 3 1 Ret Ret 1 6
5 Italias flagg Ferrari 27 Ret Ret Ret 7 4 1 1 Ret Ret 10 Ret Ret Ret 3 DSQ 34
28 Ret Ret Ret 5 8 4 15 5 Ret Ret 9 Ret 5 Ret 9
6 Storbritannias flagg McLaren-Ford 7 Ret 8 Ret 10 7 Ret 3 2 1 6 6 Ret Ret 2 7 28
8 Ret Ret 11 6 Ret Ret Ret 11 Ret Ret 8 DNS 7 Ret 12
7 Storbritannias flagg Lotus-Ford 11 Ret 5 6 WD 5 Ret 5 6 DSQ 7 7 5 4 6 Ret 22
12 Ret 11 Ret WD 3 Ret 6 7 DNQ Ret Ret Ret Ret Ret 4
8 Storbritannias flagg Arrows-Ford 29 Ret 3 7 2 Ret Ret Ret 14 10 Ret Ret Ret Ret Ret 11 10
30 DNQ Ret 9 DNQ Ret Ret Ret DNQ Ret 12 Ret 7 DNQ DNQ DNQ
9 Italias flagg Alfa Romeo 22 4 Ret 8 Ret 10 Ret 8 8 Ret 9 Ret Ret Ret 7 Ret 10
23 Ret NC 10 Ret 9 Ret 10 15 Ret 15 Ret Ret 8 4 3
10 Storbritannias flagg Tyrrell-Ford 3 5 NC Ret Ret 6 5 NC 13 4 5 DNQ Ret Ret 12 Ret 10
4 DNQ 13 13 Ret 12 Ret DNQ 16 Ret DNQ Ret 9 Ret 11 13
11 Storbritannias flagg Ensign-Ford 14 Ret 4 Ret 9 11 6 14 Ret DNQ NC Ret 6 Ret Ret NC 5
12 Hongkongs flagg Theodore-Ford 33 6 10 Ret 11 DNQ 7 13 12 11 14 Ret 8 DNQ 9 Ret 1
13 Vest-Tysklands flagg ATS-Ford 9 Ret DNQ 12 DNQ DNQ DNPQ DNQ DNQ 6 Ret Ret 10 Ret Ret DNQ 1
10 13
Storbritannias flagg March-Ford 17 DNQ DNQ DNQ Ret DNQ DNPQ 16 Ret 7 Ret 11 Ret Ret 8 DNQ 0
18 DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNPQ
Brasils flagg Fittipaldi-Ford 20 Ret 9 Ret Ret Ret DNQ 12 Ret Ret DNQ DNQ DNQ DNQ 10 0
21 7 Ret Ret DNQ Ret DNQ 11 DNS DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ
Italias flagg Osella-Ford 31 DNQ DNQ DNQ Ret 13 DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 0
32 Ret DNQ DNQ Ret Ret DNQ DNQ WD 8 8 10 Ret 9 Ret Ret
Storbritannias flagg Toleman-Hart 35 DNQ DNQ DNPQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ 10 DNQ DNQ 0
36 DNQ DNQ DNPQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ DNQ Ret
Nr Konstruktør Bil
nr.
USW
USAs flagg
BRA
Brasils flagg
ARG
Argentinas flagg
SMR
San Marinos flagg
BEL
Belgias flagg
MON
Monacos flagg
ESP
Spanias flagg
FRA
Frankrikes flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
CAN
Canadas flagg
CPL
USAs flagg
Poeng

Resultater fra løp utenom verdensmesterskapet[rediger | rediger kilde]

Øvrige Formel 1-løp i 1981, som ikke inngikk i verdensmesterskapet. Sør-Afrikas Grand Prix 1981 var teknisk sett et Formel Libre-løp, ettersom bilene ikke var i samsvar med det gjeldende Formel 1-reglement.

Løp Bane Dato Vinner Konstruktør Rapport
Sør-Afrikas flagg Sør-Afrikas Grand Prix Kyalami 7. februar Argentinas flagg Carlos Reutemann Storbritannias flagg Williams-Cosworth Rapport

Eksterne lenker[rediger | rediger kilde]