Formel 1-sesongen 1984

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi
FIA Formel 1-sesongen 1984
Forrige: 1983 Neste: 1985

Formel 1-sesongen 1984 var den 35. sesongen av FIAs Formel 1-verdensmesterskap. Sesongen startet 25. mars 1984 og ble avsluttet 21. oktober etter seksten løp. Verdensmesterskapet for førere ble vunnet av østerrikeren Niki Lauda. Han kjørte for teamet McLaren-TAG, som også vant konstruktørmesterskapet.

Oppsummering av sesongen[rediger | rediger kilde]

Løpskalender og resultatsammendrag[rediger | rediger kilde]

Runde Løp Dato Bane Vinner Konstruktør Dekk Pole position Raskeste runde Rapport
1 Brasils flagg Brasils Grand Prix 25. mars Jacarepaguá Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Italias flagg Elio de Angelis Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
2 Sør-Afrikas flagg Sør-Afrikas Grand Prix 7. april Kyalami Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Frankrikes flagg Patrick Tambay Rapport
3 Belgias flagg Belgias Grand Prix 29. april Zolder Italias flagg Michele Alboreto Ferrari G Italias flagg Michele Alboreto Frankrikes flagg René Arnoux Rapport
4 San Marinos flagg San Marinos Grand Prix 6. mai Imola Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
5 Frankrikes flagg Frankrikes Grand Prix 20. mai Dijon Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-TAG M Frankrikes flagg Patrick Tambay Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
6 Monacos flagg Monacos Grand Prix 3. juni Monaco Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Frankrikes flagg Alain Prost Brasils flagg Ayrton Senna Rapport
7 Canadas flagg Canadas Grand Prix 17. juni Circuit Gilles Villeneuve Brasils flagg Nelson Piquet Brabham-BMW M Brasils flagg Nelson Piquet Brasils flagg Nelson Piquet Rapport
8 USAs flagg Detroits Grand Prix 24. juni Detroit Brasils flagg Nelson Piquet Brabham-BMW M Brasils flagg Nelson Piquet Storbritannias flagg Derek Warwick Rapport
9 USAs flagg Dallas Grand Prix 8. juli Dallas Finlands flagg Keke Rosberg Williams-Honda G Storbritannias flagg Nigel Mansell Østerrikes flagg Niki Lauda Rapport
10 Storbritannias flagg Storbritannias Grand Prix 22. juli Brands Hatch Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Østerrikes flagg Niki Lauda Rapport
11 Vest-Tysklands flagg Tysklands Grand Prix 5. august Hockenheimring Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Frankrikes flagg Alain Prost Frankrikes flagg Alain Prost Rapport
12 Østerrikes flagg Østerrikes Grand Prix 19. august Österreichring Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Østerrikes flagg Niki Lauda Rapport
13 Nederlands flagg Nederlands Grand Prix 26. august Zandvoort Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Frankrikes flagg Alain Prost Frankrikes flagg René Arnoux Rapport
14 Italias flagg Italias Grand Prix 9. september Monza Østerrikes flagg Niki Lauda McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Østerrikes flagg Niki Lauda Rapport
15 Vest-Tysklands flagg Europas Grand Prix 7. oktober Nürburgring Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Brasils flagg Nelson Piquet

Italias flagg Michele Alboreto

Rapport
16 Portugals flagg Portugals Grand Prix 21. oktober Estoril Frankrikes flagg Alain Prost McLaren-TAG M Brasils flagg Nelson Piquet Østerrikes flagg Niki Lauda Rapport

Konstruktører og førere[rediger | rediger kilde]

Følgende konstruktører og førere konkurrerte i Formel 1-verdensmesterskapet i 1984.

Team Konstruktør Chassis Motor Dekk Bil Førere Runder Testførere
Storbritannias flagg MRD International Brabham-BMW BT53 BMW M12/13 1,5 L4t M 1 Brasils flagg Nelson Piquet Alle Italias flagg Paolo Barilla
2 Italias flagg Teo Fabi 1-5, 8, 10-15
Italias flagg Corrado Fabi 6-7, 9
Vest-Tysklands flagg Manfred Winkelhock 16
Storbritannias flagg Tyrrell Racing Organisation Tyrrell-Ford 012 Ford Cosworth DFY 3,0 V8 G 3 Storbritannias flagg Martin Brundle 1-9
Sveriges flagg Stefan Johansson 10-13
4 Vest-Tysklands flagg Stefan Bellof 1-10, 12-13
New Zealands flagg Mike Thackwell 11
Storbritannias flagg Williams Grand Prix Engineering Williams-Honda FW09
FW09B
Honda RA163E 1,5 V6t
Honda RA164E 1,5 V6t
G 5 Frankrikes flagg Jacques Laffite Alle
6 Finlands flagg Keke Rosberg Alle
Storbritannias flagg Marlboro McLaren International McLaren-TAG MP4/2 TAG TTE PO1 1,5 V6t M 7 Frankrikes flagg Alain Prost Alle
8 Østerrikes flagg Niki Lauda Alle
Storbritannias flagg Skoal Bandit Formula 1 Team RAM-Hart 01
02
Hart 415T 1,5 L4t P 9 Frankrikes flagg Philippe Alliot Alle
10 Storbritannias flagg Jonathan Palmer 1-6, 8-16
New Zealands flagg Mike Thackwell 7
Storbritannias flagg John Player Team Lotus Lotus-Renault 95T Renault EF4B 1,5 V6t G 11 Italias flagg Elio de Angelis Alle Storbritannias flagg Johnny Dumfries
12 Storbritannias flagg Nigel Mansell Alle
Vest-Tysklands flagg ATS Racing Team ATS-BMW D7 BMW M12/13 1,5 L4t P 14 Vest-Tysklands flagg Manfred Winkelhock 1-14
Østerrikes flagg Gerhard Berger 16
31 12, 14-15
Frankrikes flagg Equipe Renault Elf Renault RE50 Renault EF4 1,5 V6t M 15 Frankrikes flagg Patrick Tambay Alle Frankrikes flagg Philippe Streiff
16 Storbritannias flagg Derek Warwick Alle
33 Frankrikes flagg Philippe Streiff 16
Storbritannias flagg Barclay Nordica Arrows BMW Arrows-Ford A6 Ford Cosworth DFV 3,0 V8 G 17 Sveits’ flagg  Marc Surer 1-3, 5, 7-8 Finlands flagg Hannu Mikkola
18 Belgias flagg Thierry Boutsen 1-2, 4
Arrows-BMW A7 BMW M12/13 1,5 L4t 17 Sveits’ flagg  Marc Surer 4, 6, 9-16
18 Belgias flagg Thierry Boutsen 3, 5-16
Storbritannias flagg Toleman Group Motorsport Toleman-Hart TG183B
TG184
Hart 415T 1,5 L4t P 19 Brasils flagg Ayrton Senna 1-13, 15-16 Storbritannias flagg John Watson
Sveriges flagg Stefan Johansson 14
20 15-16
Venezuelas flagg Johnny Cecotto 1-10
Italias flagg Pierluigi Martini 14
Storbritannias flagg Spirit Racing Spirit-Hart 101B
101C
Hart 415T 1,5 L4t P 21 Italias flagg Mauro Baldi 1-6, 15-16
Nederlands flagg Huub Rothengatter 7, 9-14
Spirit-Ford 101C Ford Cosworth DFV 3,0 V8 21 Nederlands flagg Huub Rothengatter 8
Italias flagg Benetton Team Alfa Romeo Alfa Romeo 184T Alfa Romeo 890T 1,5 V8t G 22 Italias flagg Riccardo Patrese Alle
23 USAs flagg Eddie Cheever Alle
Italias flagg Osella Squadra Corse Osella-Alfa Romeo FA1F Alfa Romeo 890T 1,5 V8t P 24 Italias flagg Piercarlo Ghinzani Alle
30 Østerrikes flagg Jo Gartner 4, 10-16
Frankrikes flagg Ligier Loto Ligier-Renault JS23
JS23B
Renault EF4 1,5 V6t M 25 Frankrikes flagg François Hesnault Alle
26 Italias flagg Andrea de Cesaris Alle
Italias flagg Scuderia Ferrari SpA SEFAC Ferrari 126C4 Ferrari 031 1,5 V6t G 27 Italias flagg Michele Alboreto Alle
28 Frankrikes flagg René Arnoux Alle

Sluttresultater 1984[rediger | rediger kilde]

Førermesterskapet[rediger | rediger kilde]

Poeng ble gitt til de første seks plassene i hvert løp med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng.

Nr Fører BRA
Brasils flagg
RSA
Sør-Afrikas flagg
BEL
Belgias flagg
SMR
San Marinos flagg
FRA
Frankrikes flagg
MON
Monacos flagg
CAN
Canadas flagg
DET
USAs flagg
DAL
USAs flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
EUR
Vest-Tysklands flagg
POR
Portugals flagg
Poeng1
1 Østerrikes flagg Niki Lauda Ret 1 Ret Ret 1 Ret 2 Ret Ret 1 2 1 2 1 4 2 72
2 Frankrikes flagg Alain Prost 1 2 Ret 1 7 1 3 4 Ret Ret 1 Ret 1 Ret 1 1 71,5
3 Italias flagg Elio de Angelis 3 7 5 3 5 5 4 2 3 4 Ret Ret 4 Ret Ret 5 34
4 Italias flagg Michele Alboreto Ret 11 1 Ret Ret 6 Ret Ret Ret 5 Ret 3 Ret 2 2 4 30,5
5 Brasils flagg Nelson Piquet Ret Ret 9 Ret Ret Ret 1 1 Ret 7 Ret 2 Ret Ret 3 6 29
6 Frankrikes flagg René Arnoux Ret Ret 3 2 4 3 5 Ret 2 6 6 7 11 Ret 5 9 27
7 Storbritannias flagg Derek Warwick Ret 3 2 4 Ret Ret Ret Ret Ret 2 3 Ret Ret Ret 11 Ret 23
8 Finlands flagg Keke Rosberg 2 Ret 4 Ret 6 4 Ret Ret 1 Ret Ret Ret 8 Ret Ret Ret 20,5
9 Brasils flagg Ayrton Senna Ret 6 6 DNQ Ret 2 7 Ret Ret 3 Ret Ret Ret Ret 3 13
10 Storbritannias flagg Nigel Mansell Ret Ret Ret Ret 3 Ret 6 Ret 6 Ret 4 Ret 3 Ret Ret Ret 13
11 Frankrikes flagg Patrick Tambay 5 Ret 7 Ret 2 Ret DNS Ret Ret 8 5 Ret 6 Ret Ret 7 11
12 Italias flagg Teo Fabi Ret Ret Ret Ret 9 3 Ret Ret 4 5 Ret Ret 9
13 Italias flagg Riccardo Patrese Ret 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 12 Ret 10 Ret 3 6 8 8
14 Frankrikes flagg Jacques Laffite Ret Ret Ret Ret 8 8 Ret 5 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 14 5
15 Belgias flagg Thierry Boutsen 6 12 Ret 5 11 DNQ Ret Ret Ret Ret Ret 5 Ret 10 9 Ret 5
16 USAs flagg Eddie Cheever 4 Ret Ret 7 Ret DNQ 11 Ret Ret Ret Ret Ret 13 9 Ret 17 3
17 Sveriges flagg Stefan Johansson DSQ DSQ DNQ DSQ 4 Ret 11 3
18 Italias flagg Andrea de Cesaris Ret 5 Ret 6 10 Ret Ret Ret Ret 10 7 Ret Ret Ret 7 12 3
19 Italias flagg Piercarlo Ghinzani Ret DNS Ret DNQ 12 7 Ret Ret 5 9 Ret Ret Ret 7 Ret Ret 2
20 Sveits’ flagg  Marc Surer 7 9 8 Ret Ret DNQ Ret Ret Ret 11 Ret 6 Ret Ret Ret Ret 1
Østerrikes flagg Jo Gartner Ret Ret Ret Ret 12 5 Ret 16 0
Østerrikes flagg Gerhard Berger 12 6 Ret 13 0
Frankrikes flagg François Hesnault Ret 10 Ret Ret DNS Ret Ret Ret Ret Ret 8 8 7 Ret 10 Ret 0
Italias flagg Corrado Fabi Ret Ret 7 0
Italias flagg Mauro Baldi Ret 8 Ret 8 Ret DNQ 8 15 0
Vest-Tysklands flagg Manfred Winkelhock EX Ret Ret Ret Ret Ret 8 Ret 8 Ret Ret DNS Ret DNS 10 0
Storbritannias flagg Jonathan Palmer 8 Ret 10 9 13 DNQ Ret Ret Ret Ret 9 9 Ret Ret Ret 0
Nederlands flagg Huub Rothengatter NC DNQ Ret NC 9 NC Ret 8 0
Venezuelas flagg Johnny Cecotto Ret Ret Ret NC Ret Ret 9 Ret Ret DNQ 0
Frankrikes flagg Philippe Alliot Ret Ret DNQ Ret Ret DNQ 10 Ret DNS Ret Ret 11 10 Ret Ret Ret 0
Vest-Tysklands flagg Stefan Bellof DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ EX DSQ 0
Storbritannias flagg Martin Brundle DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ DNQ 0
New Zealands flagg Mike Thackwell Ret DNQ 0
Frankrikes flagg Philippe Streiff Ret 0
Italias flagg Pierluigi Martini DNQ 0
Nr Fører BRA
Brasils flagg
RSA
Sør-Afrikas flagg
BEL
Belgias flagg
SMR
San Marinos flagg
FRA
Frankrikes flagg
MON
Monacos flagg
CAN
Canadas flagg
DET
USAs flagg
DAL
USAs flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
EUR
Vest-Tysklands flagg
POR
Portugals flagg
Poeng1
Farge Resultat
Gull Vinner
Sølv 2. plass
Bronse 3. plass
Grønn Fullførte løp med poeng
Blå Fullførte løp uten poeng
Lilla Fullførte ikke (Ret)
Rød Kvalifiserte seg ikke (DNQ)
Svart Diskvalifisert (DSQ)
Hvit Startet ikke (DNS)
Blank Skadet eller syk (INJ)
Ekskludert (EX)
Møtte ikke opp (DNA)

Noter til tabellen:

  • Note 1: - Monacos Grand Prix ble stoppet før 75% av løpsdistansen var fullført, og hver poengplass ble derfor tildelt halvparten av det normale antall poeng.

Konstruktørmesterskapet[rediger | rediger kilde]

Som for førermesterskapet ble det i konstruktørmesterskapet gitt poeng til de første seks plassene i hvert løp med henholdsvis 9, 6, 4, 3, 2 og 1 poeng.

Nr Konstruktør Bil
nr.
BRA
Brasils flagg
RSA
Sør-Afrikas flagg
BEL
Belgias flagg
SMR
San Marinos flagg
FRA
Frankrikes flagg
MON
Monacos flagg
CAN
Canadas flagg
DET
USAs flagg
DAL
USAs flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
EUR
Vest-Tysklands flagg
POR
Portugals flagg
Poeng1
1 Storbritannias flagg McLaren-TAG 7 1 2 Ret 1 7 1 3 4 Ret Ret 1 Ret 1 Ret 1 1 143,5
8 Ret 1 Ret Ret 1 Ret 2 Ret Ret 1 2 1 2 1 4 2
2 Italias flagg Ferrari 27 Ret 11 1 Ret Ret 6 Ret Ret Ret 5 Ret 3 Ret 2 2 4 57,5
28 Ret Ret 3 2 4 3 5 Ret 2 6 6 7 11 Ret 5 9
3 Storbritannias flagg Lotus-Renault 11 3 7 5 3 5 5 4 2 3 4 Ret Ret 4 Ret Ret 5 47
12 Ret Ret Ret Ret 3 Ret 6 Ret 6 Ret 4 Ret 3 Ret Ret Ret
4 Storbritannias flagg Brabham-BMW 1 Ret Ret 9 Ret Ret Ret 1 1 Ret 7 Ret 2 Ret Ret 3 6 38
2 Ret Ret Ret Ret 9 Ret Ret 3 7 Ret Ret 4 5 Ret Ret 10
5 Frankrikes flagg Renault 15 5 Ret 7 Ret 2 Ret DNS Ret Ret 8 5 Ret 6 Ret Ret 7 34
16 Ret 3 2 4 Ret Ret Ret Ret Ret 2 3 Ret Ret Ret 11 Ret
33 Ret
6 Storbritannias flagg Williams-Honda 5 Ret Ret Ret Ret 8 8 Ret 5 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret 14 25,5
6 2 Ret 4 Ret 6 4 Ret Ret 1 Ret Ret Ret 8 Ret Ret Ret
7 Storbritannias flagg Toleman-Hart 19 Ret 6 6 DNQ Ret 2 7 Ret Ret 3 Ret Ret Ret 4 Ret 3 16
20 Ret Ret Ret NC Ret Ret 9 Ret Ret DNQ DNQ Ret 11
8 Italias flagg Alfa Romeo 22 Ret 4 Ret Ret Ret Ret Ret Ret Ret 12 Ret 10 Ret 3 6 8 11
23 4 Ret Ret 7 Ret DNQ 11 Ret Ret Ret Ret Ret 13 9 Ret 17
9 Frankrikes flagg Ligier-Renault 25 Ret 10 Ret Ret DNS Ret Ret Ret Ret Ret 8 8 7 Ret 10 Ret 3
26 Ret 5 Ret 6 10 Ret Ret Ret Ret 10 7 Ret Ret Ret 7 12
10 Storbritannias flagg Arrows-Ford 17 7 9 8 Ret DNQ Ret Ret 3
18 6 12 5
11 Storbritannias flagg Arrows-BMW 17 Ret Ret 11 Ret 6 Ret Ret Ret Ret 3
18 Ret 11 DNQ Ret Ret Ret Ret Ret 5 Ret 10 9 Ret
12 Italias flagg Osella-Alfa Romeo 24 Ret DNS Ret DNQ 12 7 Ret Ret 5 9 Ret Ret Ret 7 Ret Ret 2
30 Ret Ret Ret Ret 12 5 Ret 16
Vest-Tysklands flagg ATS-BMW 14 EX Ret Ret Ret Ret Ret 8 Ret 8 Ret Ret DNS Ret DNS 13 0
31 12 6 Ret
Storbritannias flagg Spirit-Hart 21 Ret 8 Ret 8 Ret DNQ NC Ret NC 9 NC Ret 8 8 15 0
Storbritannias flagg RAM-Hart 9 Ret Ret DNQ Ret Ret DNQ 10 Ret DNS Ret Ret 11 10 Ret Ret Ret 0
10 8 Ret 10 9 13 DNQ Ret Ret Ret Ret Ret 9 9 Ret Ret Ret
Storbritannias flagg Spirit-Ford 21 DNQ 0
DSQ Storbritannias flagg Tyrrell-Ford 2 3 DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ DNQ DSQ DSQ DNQ DSQ 0
4 DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DSQ DNQ EX DSQ
Nr Konstruktør Bil
nr.
BRA
Brasils flagg
RSA
Sør-Afrikas flagg
BEL
Belgias flagg
SMR
San Marinos flagg
FRA
Frankrikes flagg
MON
Monacos flagg
CAN
Canadas flagg
DET
USAs flagg
DAL
USAs flagg
GBR
Storbritannias flagg
GER
Vest-Tysklands flagg
AUT
Østerrikes flagg
NED
Nederlands flagg
ITA
Italias flagg
EUR
Vest-Tysklands flagg
POR
Portugals flagg
Poeng1

Noter til tabellen:

  • Note 1: - Monacos Grand Prix ble stoppet før 75% av løpsdistansen var fullført, og hver poengplass ble derfor tildelt halvparten av det normale antall poeng.
  • Note 2: - Grunnet et brudd på det tekniske reglementet som ble oppdaget under løpet i Detroit, ble Tyrrell den 18. juli diskvalifisert fra alle løpene så langt i sesongen og nektet å delta i de resterende løpene.

Eksterne lenker[rediger | rediger kilde]