Deutsche Eishockey Liga 2021/22

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi
Deutsche Eishockey Liga 2021/22
Varighet 9. september 20214. mai 2022
Antall kamper 412
Antall lag 15
Grunnserie
Seriemester Eisbären Berlin
  Andreplass München
Poengkonge Canadas flagg Jason Akeson (Straubing Tigers) 68
Sluttspill
Mester Eisbären Berlin (9. tittel)
  Andreplass München
Poengkonge Canadas flagg Blaine Byron (Eisbären Berlin)
USAs flagg Matt White (Eisbären Berlin) 14
Sesonger
2020/21 2022/23

Deutsche Eishockey Liga 2021/22 var den 28. sesongen av Deutsche Eishockey Liga, som er det øverste nivået i tysk ishockey sesongen 2021/22. Nytt lag for sesongen var Bietigheim Steelers som rykket opp fra DEL 2 2020/21. Eisbären Berlin vant både grunnspillet og sluttspillet.

Tabellen[rediger | rediger kilde]

Deutsche Eishockey Liga 2021/22
# Lag K S OS OT T Mål ± P
1 Eisbären Berlin (M) 55 34 1 8 12 194–139 55 112
2 München 56 28 6 10 12 196–140 56 106
3 Wolfsburg 56 27 9 5 15 166–139 27 104
4 Straubing 54 29 1 7 17 188–158 30 96
5 Adler Mannheim 54 24 10 1 19 165–129 36 93
6 Fischtown Pinguins 55 23 7 4 21 162–148 14 87
7 Ingolstadt 55 21 5 10 19 176–158 18 83
8 Nürnberg 54 21 5 7 21 164–178 −14 80
9 Düsseldorf 56 19 7 5 25 153–175 −22 76
10 Kölner Haie 56 15 11 7 23 155–175 −20 74
11 Augsburger 52 16 4 11 21 137–169 −32 67
12 Iserlohn 54 15 7 8 24 159–177 −18 67
13 Bietigheim Steelers 56 16 8 4 28 155–207 −52 68
14 Schwenninger 55 15 6 7 27 136–165 −29 64
15 Krefeld (N) 56 10 12 5 29 144–203 −59 59
Kilde  · Rediger


Lagene[rediger | rediger kilde]

Klubb By/Område Arena Kapasitet Kart
Adler Mannheim Mannheim SAP Arena 13 600
Augsburger Augsburg Curt Frenzel Stadium 6 218
Bietigheim Steelers Bietigheim-Bissingen EgeTrans Arena 4 517
Düsseldorf Düsseldorf ISS Dome 13 400
Eisbären Berlin Berlin Mercedes-Benz Arena 14 200
Fischtown Pinguins Bremerhaven Eisarena Bremerhaven 4 674
Ingolstadt Ingolstadt Saturn Arena 4 815
Iserlohn Iserlohn Eissporthalle Iserlohn 5 000
Kölner Haie Köln Lanxess Arena 18 500
Krefeld Krefeld König Palast 9 000
München München Olympia Eishalle 6 256
Nürnberg Nürnberg Arena Nürnberger Versicherung 7 810
Schwenninger Villingen-Schwenningen Helios Arena 6 215
Straubing Straubing Eisstadion am Pulverturm 6 000
Wolfsburg Wolfsburg Eis Arena Wolfsburg 4 660


Sluttspillet[rediger | rediger kilde]

  Åttendedelsfinaler Kvartfinaler Semifinaler Finale
      
          Eisbären Berlin (1) 3  
 Ingolstadt (7) 0      Kölner Haie (10) 0  
 Kölner Haie (10) 2        Eisbären Berlin (1) 3  
            Adler Mannheim (5) 2  
          Straubing (4) 1  
          Adler Mannheim (5) 3  
            Eisbären Berlin (1) 3
            München (2) 1
          München (2) 3  
 Nürnberg (8) 1      Düsseldorf (9) 1  
 Düsseldorf (9) 2        München (2) 3  
            Wolfsburg (3) 0  
          Wolfsburg (3) 3       
          Fischtown Pinguins (6) 2