Klockmanniet
| Klockmanniet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | CuSe | |||
| Kleur | Blauwzwart, grijszwart of donkergrijs | |||
| Hardheid | 2 - 2,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 5,99 | |||
| Glans | Metallisch tot dof | |||
| Opaciteit | Opaak | |||
| Splijting | Perfect, [0001] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | hexagonaal | |||
| Bijzondere kenmerken | Sterk anisotroop onder opvallend licht; bruingrijs tot grijswit | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal klockmanniet is een koper-selenide met de chemische formule CuSe.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het opake donkergrijze tot blauwzwarte mineraal heeft een vervormde covelliet structuur en een hexagonaal kristalstelsel met ribben: a = 1420,6 pm, c = 1725 pm. De ruimtegroep is P63/mmc. De gemiddelde dichtheid is 5,99 en de hardheid 2 tot 2,5. Het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal klockmanniet is genoemd naar de Duitse mineraloog Friedrich Klockmann (1857-1937) uit Aken.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Klockmanniet wordt vooral gevonden in gebieden met hydrothermale activiteit, en de typelocatie is Sierra de Umango, La Rioja, Argentinië.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Klockmannite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.