Portret neznakomtsa
| Portret neznakomtsa | |||
|---|---|---|---|
| orig. | |||
Generell informasjon | |||
| Genre | Melodrama | ||
| Utgivelsesår | 2022 | ||
| Nasjonalitet | Russland | ||
| Lengde | 107 min. | ||
Bak kamera | |||
| Regi | Sergej Osipjan  | ||
| Manus | Aleksandr Lungin | ||
| Foto | Vsevolod Kaptur | ||
Annen informasjon | |||
| Premiere(r) | 2022 | ||
Eksterne lenker | |||
| IMDb | |||
Portret neznakomtsa (originaltittel: Портрет незнакомца) er en russisk film fra 2022, regissert av Sergej Osipjan.[1][2][3][4][5]
Handling[rediger | rediger kilde]
Historien finner sted i Moskva, og begynner i 1974. Oleg er snart førti år gammel. Han er en skuespiller med et sjarmerende smil. Men hans kunstneriske liv er ingen suksess, og det er ikke ofte han blir ønsket - verken på teater eller på film. Oleg skaffer seg derfor arbeid ved en radio-stasjon, hvor han spiller en sovjetisk spion i en radio-serie. Karakteren han spiller lever undercover i USA, og gir seg ut som en olje-magnat. Dette stykket er Olegs eneste lønnede jobb. Den dagen stykket blir avsluttet av sjefen ved stasjonen, dumper Olegs kone ham.
Å miste både jobben og kona si samtidig, fører til en rekke uventede forandringer for Oleg. Kort tid senere møter han imidlertid en dramatiker, og han begynner en affære med dramatikerens kjæreste. Deretter får han hovedrollen i noen filmer. Men kort tid senere mister Oleg både denne jobben og forholdet også, i tillegg ender han opp som fiende av staten.
Skuespillere[rediger | rediger kilde]
- Jurij Butorin som Oleg
- Kirill Pirogov som Nikolajev
- Ksenija Putepova som Inga
- Galina Tjunina som Peresvetova
- Polina Kutepova som Tamara
- Madlen Dzjabrailova som Nelli
- Nikita Tjunin som Lavrentjev
Referanser[rediger | rediger kilde]
- ^ Сергей Осипьян: «Времена, может, и не повторяются, но точно развиваются по спирали»
- ^ «Кинотавр»-2021: Премьера фильма «Портрет незнакомца»
- ^ Труппа «Мастерской Петра Фоменко» снялась в «Портрете незнакомца»
- ^ 32-Й «КИНОТАВР», ДЕНЬ ШЕСТОЙ: КОНТРАСТЫ ПОД ЗАНАВЕС
- ^ Дневники «Кинотавра», день шестой: время садиться в поезд