Debye-Falkenhageneffekten

Fra Wikipedia, den frie encyklopedi

Økningen i ledningsevnen til en elektrolyttløsning når den påførte spenningen har en veldig høy frekvens er kjent som Debye–Falkenhageneffekten.[1][2] Impedansmålinger på vann-p-dioksan og metanol-toluensystemene har bekreftet Falkenhagens spådomm i 1929.[3]

Referanser[rediger | rediger kilde]

  1. ^ Glasstone, Samuel (2008). An introduction to electrochemistry. Maurice Press. s. 101. ISBN 978-1-4437-2294-0. OCLC 314129713. 
  2. ^ P. Debye, H. Falkenhagen, Phys. Z., 29, 212; 401 (1928)
  3. ^ Anderson, J.E (September 1994). «The Debye-Falkenhagen effect: experimental fact or friction?». Journal of Non-Crystalline Solids (engelsk). 172-174: 1190–1194. doi:10.1016/0022-3093(94)90642-4. Besøkt 23. februar 2021.